Kopciuch [45. PPA]

reżyseria: Cezi Studniak muzyka: Łukasz Wójcik-Zawierucha scenografia: Michał Hrisulidis kostiumy: Barbara Sikorska-Bouffał choreografia: Barbara Olech

• przygotowanie wokalne: Marta Skowiera
• asystent reżysera: Waldo Bastida, Filip Wawrecki

Obsada

• Zastępca Dyrektora: Waldo Bastida
• Reżyser: Maciej Bisiorek
• Operator: Dawid Dąbrowski
• Siostra I: Michalina Dworzaczek
• Siostra II: Klaudia Kuźmińska
• Ojciec: Sara Lityńska
• Dyrektor: Mateusz Rozwadowski
• Książę: Magdalena Sękiewicz
• Producent: Filip Wawrecki
• Dobra Wróżka: Matylda Wojsznis
• Kopciuszek: Zofia Wysocka
• Macocha: Ines Żuk

produkcja PPA: Joanna Śliwa

produkcja OKiS: Karolina Michalska-Cecot

Cezi Studniak: „Żyjemy w czasach przyspieszenia i nieograniczonych możliwości. Niepokornie szafujemy pojęciem wolności. Nasze zniewolenie osiągnęło zupełnie inny wymiar i sami je sobie preparujemy, godząc się, by patologia wchodziła na salony i była objawem możliwości. Akty przemocy stały się rozrywką. Upokarzanie to element socjotechniki. Moralność to pojęcie co najmniej niezręczne. Ludzkość jest przebodźcowana i nie potrafi określić, czym jest prawda, nawet ta osobista. Straciliśmy punkt odniesienia. Wszystko jest tak samo atrakcyjne – i tak samo nieistotne. Istotność dewaluuje się po kolejnym kliknięciu spacji. Zagrożenie prawdziwą wojną szybko i skutecznie zostaje zgłuszone bezwzględnymi decybelami nieistotnych informacji. System wartości rozpadł się i przestał być potrzebny. Cywilizacja – symbol potęgi ludzkiej wyobraźni – wyjałowiła naszą wrażliwość.

Nasz rozwój stanowi o naszej zagładzie…

„Kopciuch” – studium Głowackiego o zniewoleniu, braku perspektyw, niespełnionych marzeniach o godnym życiu w siermiędze głębokiej komuny – to ciągle aktualna baśń o potrzebie współczucia, życzliwości, tolerancji, szacunku, szczęścia i wolności. Bez nich rychło sczeźniemy na tym łez padole.”

Spektakl dyplomowy studentów Wydziału Aktorskiego Rok Akademicki 2024/2025.

Spektakl na podstawie dramatu Janusza Głowackiego.