Odkąd w 2022 roku doszło do wielkiej katastrofy ekologicznej, wywołanej przez nieodpowiedzialne gospodarowanie rzeką tj. traktowanie jej w sposób użytkowy i bezrefleksyjny, Odra stała się daleka od życiodajności.
Wielkie zatrucie rzeki doprowadziło do śmierci setek tysięcy zwierząt.
Eksterminacja żyjących w jej wodach ryb jest już zaledwie krą, dryfującą z roztapiającego się lodowca utraconej przeszłość opartej na synchronizowaniu się losów ludzi z rytmem rzeki.
Na podstawie podań i ludowych pieśni znad Odry, próbujemy stworzyć mit współczesnej rzeki, odnoszący się do jej naturalnej i kulturowej spuścizny, dzięki której kwitnie nie tylko złota alga, ale rozwijają się rozmaite gatunki zwierząt, roślin i relacji. Ludzie tworzą wspólnoty oparte na pomocy wzajemnej.
Scenariusz sztuki bazuje na motywach opowiadań o tym samym tytule, które wchodzą w skład powstającej książki. Porusza on m.in. problemy związane z zatruciem i niedoborem wody, przekształcaniem krajobrazu, ingerencją w naturalny bieg rzeki, co znacząco wpływa na romantyzowany wizerunek Odry.
Tekst spektaklu dryfuje między brzegami starej, ludowej rzeki a wybetonowanym odpadem mitu o postępie. Porządek wytworzony na styku tej relacji ulega remityzacji za sprawą pradawnej osoby boskiej – Wiadrusa, która staje się dziwnie realna.
Dla widzów 13+, dym, wulgaryzmy, światła stroboskopowe