Kino we Wrocławiu

1942 rok. Kresy. Silna i niezależna Eliza rozpoczyna pracę jako nauczycielka w wiejskiej szkole. Tam poznaje Stacha – unikającego obowiązków, za to lubiącego kłopoty chłopaka, który staje się obiektem jej fascynacji i rodzącej się w niej wielkiej miłości. Stach zostaje jednak zesłany na roboty przymusowe na tereny III Rzeszy. Po jego wyjeździe, Eliza rodzi ich wspólne dziecko i wraz z niemowlęciem na rękach rusza śladami ukochanego. Odnajduje go we Frankfurcie i tam próbują przeżyć, mimo nieludzkich warunków i ciągłych upokorzeń. Eliza cały czas walczy o swoją godność, życie dziecka i – co najtrudniejsze – o miłość Stacha, który początkowo uznawał ich relację za przelotny romans. Teraz w ogniu wojennej próby oboje poznają się naprawdę, a istniejąca między nimi więź zmienia się wraz z upływem czasu.

„Jeśli chcemy, by wszystko pozostało tak, jak jest, wszystko się musi zmienić” – bon mot z literackiego pierwowzoru Lamparta idealnie nadaje się do scharakteryzowania twórczości Luchina Viscontiego. Niezależnie od przemijających estetycznych i intelektualnych mód, dzieła włoskiego reżysera, opisujące przełomowe momenty z życia jednostek i narodów, jednocześnie subtelne i pełne rozmachu, z wierzchu eleganckie, lecz w środku podszyte egzystencjalnym lękiem, pozostają zaskakująco aktualne. Na potwierdzenie tej tezy przygotowaliśmy w Kinie Nowe Horyzonty przegląd trzech głośnych filmów Viscontiego, na który – oprócz wspomnianego Lamparta – złożą się także nominowany do Oscara Zmierzch bogów i stanowiąca adaptację słynnego opowiadania Tomasza Manna „Śmierć w Wenecji”.