Przystanek dochodzony z chodnika
Podstawowe cechy:
- możliwe są dwa rodzaje:
– dla torowiska wbudowanego w jezdnię w środku – wymaga przejścia przez pas lub pasy ruchu;
– dla torowiska prowadzonego przy krawędzi jezdni – przystanek na chodniku bezpośrednio przy torowisku, np. w strefie ruchu pieszego.
Przystanek wyspowy
Podstawowe cechy:
- wydzielony z przestrzeni ulicy;
- przystanek może być pojedynczy lub podwójny (32m dla pojedynczego i 65 m dla podwójnego);
- posiada ogrodzenie od strony jezdni oraz wiatę;
- perony są wyniesione, dostosowane do wygodnego wsiadania;
- przystanki takie stosujemy na ulicach na których torowisko prowadzone jest pomiędzy jezdniami.
Przystanek wiedeński
Podstawowe cechy:
- w ich rejonie jezdnia jest podniesiona do poziomu chodnika;
- dzięki oznakowaniu samochody zatrzymują się przed wyniesieniem jezdni i za tramwajem;
- stosuje się na jezdni, gdzie obok torowiska jest jeden pas ruchu;
- samochód może jechać prawym pasem w momencie, w którym nie ma tramwaju na przystanku;
- ich zaletą jest uspokojenie ruchu, większy komfort wsiadania.
Antyzatoka
Podstawowe cechy:
- w ich rejonie jezdnia jest zawężona do jednego pasa;
- przestrzeń piesza dosunięta jest do krawędzi tramwaju co ułatwia wejście;
- jeśli tramwaj jest na przystanku to auta czekają przed strefą zawężenia;
- nie można jechać obok tramwaju jak przy przystankach wiedeńskich.