Konkurs na koncepcję aranżacji wystawy głównej to jeden z etapów przygotowań do otwarcia Muzeum Książąt Lubomirskich w budynku, który zostanie wzniesiony naprzeciwko głównej siedziby Ossolineum, w miejscu dzisiejszego parkingu na tyłach dawnego gmachu Wydziału Farmaceutycznego Uniwersytetu Medycznego.
Z pierwszych zapowiedzi warszawskiej pracowni WCXA, która wygrała konkurs architektoniczny, wiadomo, że gmach będzie koloru naturalnego kamienia, z czterema naziemnymi i dwiema podziemnymi (na parking i przestrzeń magazynowo-dostawczą) kondygnacjami. Na dachu zaplanowano ogród.
Teraz kolej na planowanie wnętrz i najważniejszej części – aranżacji wystawy stałej. W obecnym konkursie Ossolineum zamierza wybrać projektantów, z którymi podejmie pracę nad finalną koncepcją wystawienniczą.
– Do udziału w konkursie zapraszamy osoby i firmy, które udokumentują wykonanie koncepcji aranżacji wystawy, wykorzystującej obiekty sztuki, w tym obiekty zabytkowe, udostępnionej zwiedzającym w okresie ostatnich 10 lat przed upływem terminu składania prac – zwraca uwagę Michał Bieniek z Fundacji Art Transparent (na zlecenie Ossolineum fundacja koordynuje organizację konkursu).
Jaka będzie ekspozycja stała?
Wiadomo, że będzie obejmowała hol (tu będzie prezentowana panorama plastyczna dawnego Lwowa autorstwa inżyniera, architekta, historyka sztuki Janusza Witwickiego), galerię główną, gabinet prac na papierze oraz skarbiec wraz z przedsionkiem.
W oficjalnym komunikacie dotyczącym konkursu czytamy, że projekt koncepcyjny wystawy stałej Muzeum Książąt Lubomirskich ma zawierać – prócz propozycji formy prezentowania zabytków (obrazów, grafik, rzeźb, broni, numizmatów, drobnych przedmiotów, książek, rękopisów, archiwalnych zdjęć) – wstępne projekty gablot ekspozycyjnych i elementów scenograficznych (w tym również oświetlenia) oraz identyfikacji wizualnej.
„Proponowane rozwiązania powinny być dostosowane do potrzeb osób z niepełnosprawnościami, a także osób starszych i dzieci (mile widziane jest pokazanie rozwiązań ekspozycyjnych dla dzieci młodszych i najmłodszych). W projekcie preferowane będą rozwiązania ekologiczne, w tym materiały z recyklingu, oszczędne oświetlenie itp. Koncepcja powinna uwzględniać możliwość realizacji w przestrzeni wystawy zajęć edukacyjnych. Dobrze widziane będzie także zaproponowanie stworzonych specjalnie na potrzeby tej ekspozycji miejsc do siedzenia, które mogą być nowoczesną interpretacją mebli wypoczynkowych znajdujących się niegdyś w lwowskiej siedzibie muzeum. Projekt może uwzględniać nowoczesne rozwiązania takie jak multimedia, dyfuzory zapachów, systemy dźwiękowe itp.”
Wytyczne dotyczące wystawy na stronach internetowych organizatorów: www.arttransparent.org i ossolineum.pl.
Termin nadsyłania prac konkursowych
Prace konkursowe doręczyć należy najpóźniej do 30 czerwca 2020 r. do godz. 14.00 pod adres:
Fundacja Art Transparent, ul. Ofiar Oświęcimskich 1/2 50-069 Wrocław
Kontakt e-mail: [email protected]
Oceni je jury w składzie: dr Adolf Juzwenko – dyrektor Zakładu Narodowego im. Ossolińskich (przewodniczący), Michał Bieniek (Fundacja Art Transparent), Piotr Górajec (Muzeum Pałacu Króla Jana III w Wilanowie), Marcin Hamkało (Muzeum Pana Tadeusza), Ewa Pluta (Muzeum Miejskie Wrocławia) oraz Jacek Sutryk (prezydent Wrocławia).
Imponujące muzeum z wielkimi tradycjami
Muzeum Lubomirskich powstało we Lwowie na mocy układu, jaki 25 grudnia 1823 r. Józef Maksymilian Ossoliński (założyciel Zakładu Narodowego im. Ossolińskich) podpisał z księciem Henrykiem Lubomirskim.
Rodzina Lubomirskich słynęła z wielkiej kolekcji dzieł sztuki, a w ich zbiorach znaleźć można było prace wielkich mistrzów, w tym Albrechta Dürera i Rembrandta Harmenszoona van Rijna. Poza malarstwem i grafiką, Lubomirscy sporo uwagi poświęcali gromadzeniu rzeźb czy broni.
Dla kolekcji Lubomirskich przygotowano specjalne miejsce, ale sprowadzenie zbiorów do Lwowa było możliwe dopiero pod koniec lat 60. XIX wieku. Wtedy także publiczność obejrzała je po raz pierwszy.
Muzealia gromadzono do 1939 r., ale wojna pokrzyżowała wiele planów, a nieodwracalne straty poniesione zostały w wyniku wkroczenia armii czerwonej do Lwowa. Wiele tysięcy eksponatów zostało zabranych i umieszczonych w innych muzeach (dziś można je oglądać m.in. w Lwowskiej Narodowej Galerii Sztuki im. Woźnickiego). W 1941 r. najeźdźcą został Wehrmacht, a dzieła sztuki wywieziono, przez Kraków, do III Rzeszy.
Szczęśliwie, po wojnie wiele z nich udało się odzyskać (z wyjątkiem, niestety, niezwykłej kolekcji rysunków Albrechta Dürera).
