Festiwal dokumentów Millenium Docs Against Gravity. Jubileuszowa 20. edycja w DCF-ie od 12 maja

Filmy o Ukrainie na festiwalu

Podczas 20. Millenium Docs Against Gravity obejrzymy aż trzy filmy o rosyjskiej inwazji na Ukrainę –„Skąd dokąd” Maćka Hameli (historię początku rosyjskiej agresji, kiedy ludzie decydują się na porzucenie tego, co mają najcenniejsze i wsiadają bez zastanowienia do zakurzonego vana na obcych rejestracjach, który należy do reżysera), „W Ukrainie” Piotra Pawlusa i Tomasza Wolskiego (o skali zniszczeń, które niesie ze sobą wojna oraz próbie powrotu do normalności na wyzwolonych obszarach) oraz „Nie znikniemy” Alisy Kovalenko (wracamy w nim do 2019 roku. Obserwujemy piątkę wchodzących w dorosłość nastolatków, którzy zaczynają poważnie myśleć o swojej przyszłości).

Sekcje filmowe 20. Millenium Docs Against Gravity

• Siła siostrzeństwa (opowieści o solidarności, tworzeniu bezpiecznych przestrzeni, szukaniu swojej drogi oraz wspólnym działaniu wobec przemocy i nierówności, które podejmują kobiety na całym świecie)
• Se_x Work (poświęcona pornografii i pracy seksualnej)
• We're Here, We're Queer (odpowiada na pytanie, jak żyje się osobom LGBTQ+ w różnych stronach świata)
• Siła słowa (spojrzenie na twórczość największych postaci świata literatury, takich jak Elfriede Jelinek, Annie Ernaux, Stanisław Lem, Guy Debord czy Umberto Eco)
• What the Doc?! (niecodzienne historie, które potrafią wprawić w zdumienie, rozbawić ale też przerazić)
• Cinéma, Mon Amour (opowiadająca o najważniejszych reżyserach współczesnego kina oraz odpowiedzialności dokumentalistów za bohaterów).
• Reality Check (wybór najciekawszych doświadczeń VR). 

Jubileuszowa edycja w kinie i online

Jubileuszowa 20. edycja MDAG we Wrocławiu odbędzie się w dniach 12-21 maja 2023 roku w Dolnośląskim Centrum Filmowym (bilety kupimy w kasach i na stronie internetowej Dolnośląskiego Centrum Filmowego), a część online od 23 maja do 4 czerwca na platformie mdag.pl.

Millenium Docs Against Gravity – filmy, których nie można przegapić

Dwukrotnie skolonizowana, reż. Lin Alluna, seanse 12, godz. 18.45

Kiedy nagle umiera syn znanej prawniczki Inuitów Aaju Peter, bohaterka wyrusza w podróż, by odzyskać swój język i kulturę po całym życiu spędzonym na walce z przymusową asymilacją, która szczególnie naznaczyła jej los. Czy można zmieniać świat i jednocześnie leczyć własne rany? Aaju zagłębia się w swoją przeszłość i eksploruje swoje pochodzenie. Film skupia się na starciu bohaterki z własnymi demonami i traumami, a także pokazuje jej walkę o szacunek, godność i uznanie w świecie, w którym kolonializm i związana z nim przemoc wcale nie należą do przeszłości.

Nazywam się Alfred Hitchcock, reż. Mark Cousins, seanse 13, 16 i 21 maja

Swój pierwszy film fabularny nakręcił ponad 100 lat temu. Jest jedną z największych ikon XX-wiecznego kina, a termin „Hitchcockowski” jest często stosowanym przymiotnikiem przez każdego miłośnika filmu. I chociaż jego twórczość jest jedną z najbardziej krytycznie i wnikliwie przebadanych, Mark Cousins, autor słynnej „The Story of Film - Odysei filmowej”, zadaje zaskakujące pytanie – kim byłby Hitchcock w XXI wieku?

Pianoforte, reż. Jakub Piątek, seanse 13 i 16 maja

W trakcie eliminacji jest ich 160, a do finału trafia zaledwie 12 osób. Konkurs Chopinowski jest najstarszym tej rangi wydarzeniem na świecie. Odbywa się co 5 lat w Warszawie i wzięły w nim udział największe sławy pianistyki. To ogromne emocje oraz wielka szansa, która zdarza się raz w życiu. Bohaterami filmu jest kilku młodych uczestników konkursu z różnych stron świata, których życie od dzieciństwa było podporządkowane grze na fortepianie. Wszyscy dzielą podobne marzenie i zostaną bezlitośnie zweryfikowani przez konkursowy mechanizm.

Jane Campion. Kobieta kina, reż. Julie Bertuccelli, seanse 14 i 19 maja

Jane Campion to pionierka w świecie filmu – pierwsza kobieta, która zdobyła Złotą Palmę na festiwalu filmowym w Cannes w 1993 roku za film „Fortepian”. W ciągu 40 lat pracy wypracowała autorytet i silną pozycję w branży całkowicie zdominowanej przez mężczyzn. Film jest biografią Jane Campion opowiedzianą głównie za pomocą fragmentów jej twórczości: od „Fortepianu”, przez serial „Tajemnice Laketop”, po oscarowe „Psie pazury”. Mocną stroną filmu są szczere wywiady z Jane Campion, kręcone przez parę lat i przeplatane wnikliwymi komentarzami, a także scenami z jej filmów i planów zdjęciowych.

Sowieckie przystanki autobusowe, reż. Kristoffer Hegnsvad, seans 14 maja

Na początku XXI wieku kanadyjski fotograf Christopher Herwig rozpoczął poszukiwanie oryginalnych radzieckich przystanków autobusowych na terenach postsowieckich, od Kijowa do Władywostoku. Publikował wysoko cenione przez krytyków albumy zdjęć, w których ukazywał różne typy przystanków utrzymane w wielu stylach: od brutalizmu do wybuchowej i szalonej fantazji. Kręcony przez siedem lat film pokazuje efekty poszukiwań Herwiga, zdradzając również historie powstania poszczególnych przystanków. Zawiera także rozmowy z niektórymi z ich twórców.

Prawy chłopak, reż. Hanna Nobis, seanse 15 i 21 maja

Życie Antka, dwudziestodwuletniego konserwatysty z Wrocławia, kręci się wokół myśli narodowej, kościoła i prawicowego aktywizmu. Liderowanie organizacji nacjonalistycznej przeplata z działalnością w męskim bractwie różańcowym, a udział w marszach niepodległości z prowadzeniem kontrmanifestacji w trakcie marszów równości. Życie Antka zmienia się, kiedy poznaje Weronikę, dziewczynę o diametralnie innych poglądach. Film jest kroniką życia bohatera, który pod wpływem miłości zaczyna zadawać pytania o miejsce Boga, seksu i wyznawanych ideałów w swoim życiu.

Siostrzeństwo świętej sauny, reż. Anna Hints, seanse 13, 16, 21 maja

W bujnym, zielonym lesie w południowej Estonii grupa kobiet zbiera się w tradycyjnej saunie, żeby wspólnie dzielić najgłębsze sekrety, przemyślenia i czerpać z siły swojej wspólnoty. Otoczone dymem i żarem obnażają nie tylko ciała, ale i emocje. Dowiadujemy się, czego doświadczyły w swoim życiu. Siostrzeństwo świętej sauny” przepełnia autentyczne piękno, które nie płynie z posiadania idealnego ciała, ale humoru, mądrości i samoświadomości.

Tańcząc Pinę, reż. Florian Heinzen-Ziob, seanse 17 i 21 maja

Pina Bausch to jedna z najważniejszych choreografek i artystek tańca nowoczesnego. Film składa hołd jej unikalnej sztuce, dokumentując tancerzy, którzy na nowo odkrywają i interpretują jej styl. Dwa zespoły, dwa kontynenty, dwa taneczne światy i zaskakująca metamorfoza: młodzi tancerze odkrywają na nowo choreografię Piny, równocześnie sami ulegają zmianie. Reżyser podkreśla uniwersalną siłę tańca, w którym spotykają się przeszłe i współczesne historie.

Werner Herzog. Radykalny marzyciel, reż. Thomas von Steinaecker, seanse 18 i 21 maja

Mistrz kina, artysta, poeta, poszukiwacz prawdy, podróżnik w kolonialnym hełmie, marka, mem, aktor, oryginał nie do podrobienia, przepowiadacz katastrofy, legenda… Werner Herzog. Nikt nie potrafi opowiadać historii tak, jak on, ale historia o nim jest równie fascynująca. W filmie, oprócz pokazywanych po raz pierwszych archiwaliów i wywiadów, pojawiają się wypowiedzi Nicole Kidman, Chloé Zao, Patti Smith, Christiana Bale’a, Roberta Pattinsona oraz żony artysty – Leny Herzog i jego brata.

Świat po pracy, reż. Erik Gandini, seanse 12, 19 i 21 maja

W Kuwejcie każdy ma prawo do pracy, więc w niektórych miejscach na jednym stanowisku zatrudnionych jest 20 osób. W Korei Południowej pracuje się 12-14 godzin dziennie. Z kolei w Stanach Zjednoczonych co roku pracownicy rezygnują z ponad 500 milionów godzin urlopu z obawy o utratę pracy. Tymczasem roboty są już gotowe do przejęcia większości wykonywanych przez człowieka zadań. To idealna sytuacja dla szwedzkiego mistrza kina dokumentalnego, Erika Gandiniego, który podróżuje po całym świecie i wnikliwie bada, co oznacza dziś słowo „praca”.

W Ukrainie, reż. Piotr Pawlus i Tomasz Wolski, seans 20 maja 

Reżyserzy zapuszczają się w głąb zniszczonej przez bomby Ukrainy, aby uchwycić „nową normalność” jej mieszkańców. Gdy Rosja rozpoczęła działania wojenne przeciw ludności cywilnej, Europejczycy zjednoczyli się, by przyjąć niemal 8 milionów uchodźców z Ukrainy. Co stało się z tymi, którzy nie wyjechali i z tymi, którzy wrócili do domu? Czy „dom” nadal znaczy dla nich to samo? Filmowcy pokazują jak wygląda życie w zbombardowanych miastach i spalonych wioskach.