Wodne konteksty cielesności. Czym jest hydrofeminizm? | Festiwal Feminatywa

Woda stanowi 70 proc. powierzchni naszej planety, jednak tylko 0,6 jej procenta nadaje się do picia. Traktowanie jej jako zasobu do nieograniczonej eksploatacji, doprowadziło do wielu palących problemów związanych z kryzysem wodnym — suszy, gwałtownych powodzi, niedoborów wody pitnej oraz zanieczyszczenia wód gruntowych. Patriarchalna gospodarka klimatyczna jest w ogromnej mierze za ten kryzys odpowiedzialna. Kobiety są często wykluczane z podejmowania decyzji na temat zarządzania zasobami naturalnymi, wciąż jednak to głównie one ponoszą ciężar wodnego kryzysu poprzez wykluczenie menstruacyjne i kryzys sanitarny związany z brakiem dostępu do czystej wody. Życiodajna substancja ujawnia się nie tylko jako uczestniczka szerszych dynamik hydrospołecznych, ale także jako indywidualna kompanka, wpływając na ludzkie życie w bardzo intymny sposób. Składamy się w 80 procentach z wody, która ciągle przez nas przepływa, a planetarny obieg, którego jesteśmy częścią wciąga nas, czy tego chcemy, czy nie, w pozaludzkie układy ciał.

Dyskusja podczas panelu zamykającego 5. edycję Feminatywy skoncentruje się wokół hydrofeminizmu i świeżo wydanej w Polsce książce Astridy Neimanis – „Ciała wodne. Posthumanistyczna fenomenologia feministyczna.” Czy hydrofeminizm może przyczynić się do przedefiniowania dominujących sposobów poznania? Co to znaczy być ciałem wodnym i w jaki sposób tworzymy „hydrowspólnoty mokrych relacji”?

Panelistki

• Ewelina Jarosz
• Agnieszka Brzeżańska
• Anna Barcz
• Aleksandra Kubacka (moderacja)

Cały program Festiwalu Feminatywa dostępny jest na stronie.