Kino we Wrocławiu

Korsyka, 1995 rok. Piętnastoletnia Lesia jest przekonana o tym, że czeka ją beztroskie lato, ale rzeczywistość okazuje się zupełnie inna. Nieznajomy motocyklista zabiera ją nagle do odizolowanej willi, gdzie ukrywa się jej ojciec. Ze strzępów rozmów i medialnych relacji dziewczyna dowiaduje się o zamachu i śmierci prominentnego lokalnego polityka. Wkrótce okazuje się, że celem ataku był tak naprawdę ojciec Lesi, który uchodzi za szarą eminencję na wyspie i ma wpływ na wszystko, co się na niej dzieje.

Paryż, rok 1963. Najmłodszy z rodzeństwa, Roland, jest wyjątkowym chłopcem. Lekarze orzekli, że nigdy nie będzie chodził, ale jego uparta matka – Esther – nie przyjmuje tego do wiadomości.Dzięki niezachwianej nadziei i wyparciu złych myśli, podejmuje walkę przeciwko (wydawałoby się) nieubłaganemu losowi. Jej ogromna charyzma oraz miłość, jej siła przekonywania, jej chęć do zabawy oraz skłonność do medycyny alternatywnej stanowią świat, w którym Roland poznaje cudowne życie, jakie jego matka sobie dla niego wymarzyła. Bóg nie mógł być wszędzie, więc stworzył Esther.Historia oparta na faktach. Reżyser Ken Scott stworzył pełną ciepła sagę rodzinną z dozą humoru i optymizmu.

Agnes (reżyserka Eva Victor), młoda wykładowczyni literatury, wrażliwa i dowcipna, próbuje powrócić do równowagi psychicznej po szokującej zdradzie ze strony osoby, której ufała. Wsparcie znajduje w przyjaciółce Lydie (Naomi Ackie) oraz w nieśmiałym sąsiedzie Gavinie (Lucas Hedges). „Sorry, Baby” to zaskakująco zabawna opowieść o tym, jak żyć, gdy grunt usuwa ci się spod nóg i jak sobie radzić z pamięcią złych wydarzeń.

Jest 2024 rok. Około 30 osób należących do jednej rodziny dowiaduje się, że wszyscy wkrótce odziedziczą duży dom, który stoi opuszczony od lat. Cztery z nich zostają wybrane, aby przeprowadzić inwentaryzację lokalu, to: Seb, Abdel, Céline i Guy. Połączeni ze sobą dalekim pokrewieństwem „kuzyni” odkrywają niezwykłe sekrety starego domostwa i trafiają na trop tajemniczej kobiety o imieniu Adèle, która w wieku 20 lat opuściła rodzinną Normandię i w 1895 roku udała się do przeżywającego rewolucję przemysłową i kulturową Paryża. Dzięki poznawaniu tej wyjątkowej historii, czwórka postaci ze współczesności odbędzie podróż w głąb własnego drzewa genealogicznego i umożliwi odkrycie niezwykłych momentów z końca XIX wieku, kiedy wynaleziono fotografię i narodził się impresjonizm. To zderzenie dwóch epok, roku 2024 i 1895, będzie dla bohaterek i bohaterów narodzinami pięknej refleksji nad tym co w życiu jest naprawdę ważne.

W filmie "F1", wyprodukowanym przez Apple Original Films, Brad Pitt wciela się w byłego kierowcę, który powraca do Formuły 1, wraz z Damsonem Idrisem jego kolegą z zespołu w APXGP, fikcyjnym zespole na starcie. Film jest kręcony podczas rzeczywistych weekendów Grand Prix, podczas których zespół rywalizuje z tytanami tego sportu. W gwiazdorskiej obsadzie znaleźli się nominowany do Oscara Kerry Condon, zdobywca Oscara Javier Bardem, zdobywca nagrody Emmy i nominowany do Złotego Globu Tobias Menzies, nominowana do nagrody Emmy Sarah Niles, Kim Bodnia i Samson Kayo. Joseph Kosinski ("Top Gun: Maverick") reżyseruje i produkuje film wraz z Jerrym Bruckheimerem i Chadem Omanem wraz z Jerry Bruckheimer Films; Pittem, Dede Gardner i Jeremym Kleinerem z Plan B Entertainment oraz Lewisem Hamiltonem pod jego szyldem Dawn Apollo Films. Film powstał we współpracy z Formułą 1® i społecznością F1, w tym 10 zespołami F1 i ich kierowcami, FIA i promotorami wyścigów. Prezes Copper Penni Thow pełni funkcję producenta wykonawczego. Film, zrealizowany we współpracy z Formułą 1®, jest zanurzony w ekscytującym i kinowym świecie F1.

U progu końca świata Marty i Felicia próbują odbudować swoją relację i odkryć kim jest tajemniczy Chuck Krantz, którego uśmiechniętą twarz widzą na wszechobecnych billboardach. Czy jego los splata się jakoś z ich losem i jaki ma związek ze zbliżającą się katastrofą? Historię Chucka poznajemy od końca, gdy stając w obliczu nieuchronnego, wyszukuje w pamięci chwile i zdarzenia, które nadawały jego życiu prawdziwy sens. To sprawy znane każdemu z nas, najprostsze, ktoś powiedziałby, że wręcz banalne, a jednak najwspanialsze. Miłość najbliższych, młodzieńcze marzenia, momenty szalonej zabawy, przyjaźnie, pasje i małe zwycięstwa odnoszone w codziennych zmaganiach z losem. Każdy z nas ma swój własny mały wszechświat, który trwa tyle co nasze życie, ale jego odbicia istnieją dalej we w szechświatach innych.

Kochający syn, lojalny przyjaciel, błyskotliwy kompan na wieczorne wyjście, najfajniejszy tata – Matthias sprawdzi się w każdej roli. Nic dziwnego, że ów przystojny, obyty, szarmancki pracownik jest podporą firmy wynajmującej na godziny dobrych synów, fajnych tatusiów, najlepszych przyjaciół. Paw zwyczajny, czyli nadzwyczajny debiut Austriaka Bernharda Wengera, przebój weneckiego Tygodnia Krytyki, to film, który zapewni doborowe towarzystwo, humor z najwyższej półki, błyskotliwy społeczny komentarz i dawkę – taką w sam raz – refleksji o zagubionej tożsamości. Nie dość, że jest ujmujący, inteligentny i dowcipny, to jeszcze świetnie wygląda – Paw… po prostu jest jak Matthias!

12-letnia Bailey (Adams) mieszka z wytatuowanym od stóp do głów ojcem, Bugiem (Keoghan), i starszym bratem Hunterem w małym mieście na wschodzie Anglii. Mimo ciepłych uczuć i dobrych chęci niedojrzały Bug więcej czasu poświęca nowej partnerce i szukaniu pomysłów na zarabianie pieniędzy, niż swojej wrażliwej córce. Pozostawiona sama sobie, niezrozumiana przez otoczenie nastolatka zaprzyjaźnia się z nieznajomym, tytułowym Birdem (Rogowski). Ich letnia włóczęga w poszukiwaniu śladów przeszłości pozwoli Bailey rozwinąć skrzydła i uwierzyć w siebie.

Wiedeń, rok 1781. Nadworny kompozytor Antonio Salieri szaleje z zawiści, gdy na dworze pojawia się obdarzony niezwykłym talentem muzycznym, ale zarazem bardzo ekscentryczny, młody Mozart. Postanawia zatem zniszczyć swego rywala wszelkimi dostępnymi środkami.

Kino pod chmurką na Zakrzowie! Jesteśmy z Wami już ponad pół roku! Z tej okazji zapraszamy na filmowe zakończenie wakacji, które odbędzie się w sobotę 30 sierpnia 2025 r. o godz. 20:30. Przygotujemy dla Was wyjątkowy seans plenerowy przy CAL-u Zakrzów. Wspólnie obejrzymy nagrodzony czterema Oscarami film „Parasite” w reżyserii Bonga Joon-Ho. To mistrzowska opowieść, która łączy dramat, czarną komedię i thriller. Historia dwóch rodzin – bogatej i biednej – wciąga od pierwszej minuty, zaskakuje zwrotami akcji i skłania do refleksji nad współczesnym światem. Wstęp bezpłatny, ale liczba miejsc ograniczona – konieczne są wcześniejsze zapisy przez formularz. Kliknij tutaj, żeby się zapisać.  Film przeznaczony jest dla osób od 15. roku życia. Niech to będzie niezapomniany wieczór z kinem w wyjątkowej atmosferze – zabiearz znajomych, rodzinę i spędźmy razem czas! O techniczną stronę pokazu zadba współpracująca z nami Fundacja e-nergia. Centrum Aktywności Lokalnej Zakrzów jest prowadzone przez Stowarzyszenie Zmieniaj Zakrzów i współfinansowane ze środków Gminy Wrocław (www.wroclaw.pl).

Zapraszamy na kolejne wydarzenie w ramach cyklu Dom w Kinie, będącego owocem współpracy Wrocławskiego Domu Literatury i Kina Nowe Horyzonty. W ramach cyklu oglądamy filmy, będące adaptacjami książek, czasem bardzo swobodnymi, dyskutujemy o kinie i literaturze. Tym razem zapraszamy na pokaz specjalny jednego z najbardziej tajemniczych filmów w historii kina. „Piknik pod wiszącą skałą” Petera Weira to opowieść o dorastających dziewczynach, które pewnego dnia znikają. I górze, która czekała na nie od wielu, wielu lat. O filmie, byciu dziewczynką, przemocy, powieści Joan Lindsay, dziwaczności, osobliwości i Marku Fisherze porozmawiają Maria Halber, Weronika Murek i Emilia Konwerska. Prowadzenie Maria Halber Poetka, pisarka i redaktorka. Publikowała m.in. w magazynie „Pismo”, „Dwutygodniku”, „Małym Formacie” i „Wizjach”. Debiutowała tomem poetyckim „Przejścia” (Staromiejski Dom Kultury, 2020). W 2023 roku ukazała się jej pierwsza powieść – „Strużki” (Wydawnictwo Cyranka), za którą otrzymała Nagrodę Conrada za najlepszy debiut prozatorski. Laureatka Stypendium im. Adama Włodka przyznawanego przez Fundację Wisławy Szymborskiej. Weronika Murek Prozaiczka i dramatopisarka, absolwentka Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Śląskiego. Za książkę „Uprawa roślin południowych metodą Miczurina” nominowana w 2015 roku do Paszportu „Polityki” w kategorii literatura, a w 2016 do Nagrody Literackiej Nike oraz Nagrody Literackiej Gdynia. W 2016 roku otrzymała za tę książkę Nagrodę Literacką im. Witolda Gombrowicza. W 2023 roku ukazała się jej trzecia książka „Dziewczynki. Kilka esejów o stawaniu się”, która otrzymała nominację do Nagrody Literackiej Gdynia. Emilia Konwerska Poetka, literaturoznawczyni, publicystka, kuratorka. Jej teksty ukazywały się między innymi na łamach „Krytyki Politycznej”, „Vogue”, miesięcznika „Znak” i „Tygodnika Powszechnego”. Redaktorka „Notatnika Literackiego”. Autorka dwóch książek poetyckich – „112” (wydawnictwo papierwdole) i „Ostatni i pierwszy kajman” (Wydawnictwo J). Dwukrotnie nominowana do Nagrody Literackiej Gdynia. Jej książki zostały przetłumaczone na ukraiński i serbski. W tym roku nakładem wydawnictwa ArtRage ukaże się zbiór jej opowiadań pod tytułem „Rzeczy robione specjalnie”. Reżyseria Peter Weir Urodził się w 1944 roku w Sidney, studiował sztukę i prawo na tamtejszym uniwersytecie. Początkowo pracował w telewizji, w tym czasie robił też już pierwsze filmy eksperymentalne i dokumenty. W 1974 roku zrealizował swój pełnometrażowy debiut – „Samochody, które zjadły miasto Paryż”. Następnie osiągnął międzynarodowy sukces filmem „Piknik pod Wiszącą Skałą”. Po zrealizowaniu kilku uznanych filmów w Australii, zaczął karierę w Hollywood. Tam robił filmy przeznaczone dla szerszej widowni, m.in.: „Świadek”, „Wybrzeże Moskitów”, „Stowarzyszenie Umarłych Poetów”, „Zielona karta”, „Bez lęku”, „Truman Show” i „Pan i władca: na krańcu świata”. Kup bilety tutaj: [link]

Już 5 września o 19:30 przestrzeń przy Wrocławskim Teatrze Pantomimy ponownie wypełni się światłem projektora i dźwiękami muzyki granej na żywo – wszystko to w ramach kolejnego wydarzenia z cyklu Kina w Ogrodzie. Tego wieczoru wyświetlony zostanie film „Dyktator” (1940) w reżyserii Charliego Chaplina – jego pierwsza produkcja dźwiękowa, będąca satyrą na rodzące się totalitaryzmy i zarazem poruszającą opowieścią o przypadkowej zamianie ról. Chaplin wciela się w dwóch bohaterów: żydowskiego fryzjera oraz bezwzględnego dyktatora, którzy są do siebie łudząco podobni. Filmowi towarzyszyć będzie muzyka na żywo w wykonaniu Alberta Pyśka – wrocławskiego aktora, reżysera i kompozytora muzyki teatralnej. Pyśk jest trzykrotnym uczestnikiem Konkursu Aktorskiej Interpretacji Piosenki na Przeglądzie Piosenki Aktorskiej oraz współzałożycielem zespołu Cynamonowy Ogród, który zadba o wyjątkową oprawę dźwiękową tego klasycznego seansu. Film: „Dyktator” (reż. Charlie Chaplin, 1940) Muzyka na żywo: Albert Pyśk Miejsce: Ogród przy al. Dębowej 16 (Wrocławski Teatr Pantomimy) Godzina: 21:00 Zapraszamy na wieczór z klasyką kina i muzyką na żywo – w kameralnej, plenerowej scenerii.

W oczekiwaniu na premierę „La grazii”, najnowszego filmu Paola Sorrentina, w którym reżyser ponownie łączy siły z aktorem Tonim Servillo, zapraszamy na przegląd wczesnych filmów włoskiego twórcy. W ramach cyklu zaprezentujemy rzadko pokazywany w Polsce debiut reżysera „O jednego więcej”, a także zaskakujące i stonowane „O skutkach miłości”. W programie przeglądu znajdzie się również uznawany za przełom w karierze Sorrentina, będący dla niego przepustką do międzynarodowej kariery „Boski”. Cykl uzupełni kolejny pokaz „Wielkiego piękna”, które triumfalnie powraca na polskie ekrany po dwunastu latach od premiery.

Uroczyście przysięgamy, że knujemy coś dobrego! Na zakończenie wakacji zapraszamy na wyprawę do świata magii i popkultury, która – czy tego chcecie, czy nie – ukształtowała całe pokolenie. Przez niemal cały sierpień w Kinie Nowe Horyzonty będziecie mogli zobaczyć wszystkie osiem filmów z serii o Harrym Potterze – od „Kamienia Filozoficznego” po „Insygnia Śmierci: Część 2”. To propozycja zarówno dla tych, którzy dorastali z tym światem, jak i dla tych, którzy chcą wreszcie sprawdzić, o co cały ten hałas. To nie tylko maraton dla potterheadów, ale również okazja, by spojrzeć z dystansu na jedno z najbardziej wpływowych zjawisk popkultury XXI wieku. Przez dekadę Harry Potter wyznaczał rytm młodzieżowego kina, wychował pokolenie 9 ¾ i udowodnił, że filmowy blockbuster może mieć zarówno narracyjną spójność, jak i rozwój stylistyczny. Choć opowieść o młodym czarodzieju może kojarzyć się głównie z dziecięcą przygodą, seria o Harrym Potterze to również kawał solidnego kina gatunkowego – z rozmachem produkcyjnym, znakomitym aktorstwem i wizualną wyobraźnią. W adaptacjach prozy J.K. Rowling wystąpili m.in. Gary Oldman, Ralph Fiennes, Emma Thompson, Alan Rickman i Maggie Smith – cała śmietanka brytyjskiego kina i teatru, która wnosi do tej historii zupełnie inny rodzaj magii, niż ta nauczana w szkole czarodziejów. Filmy zgarnęły dziesiątki nominacji do najważniejszych nagród – w tym Oscary za scenografię, zdjęcia, efekty specjalne i muzykę (John Williams!), a ostatnia część była jedną z najlepiej ocenianych produkcji swojego roku. To kino, które umiejętnie dorstało wraz z bohaterami i odbiorcami – od baśni do mrocznego fantasy, zachowując przy tym strukturę klasycznej opowieści inicjacyjnej. Krótko mówiąc – można to obejrzeć z sentymentem, można z dziećmi, a można po prostu dla porządku: żeby przypomnieć sobie, jak wyglądała dobrze skrojona, wieloczęściowa opowieść przed epoką Marvela i serialowego przesytu. Bo jeśli sądzicie, że w dobie internetu sztuka czarodziejska zanikła, to niezawodny znak, że jesteście mugolami.