Trudno w to uwierzyć, ale kolce u jeżozwierzy to nic innego, jak zmodyfikowane włosy, które na grzbiecie i szyi tworzą wielowarstwową okrywę. Każdy kolec połączony jest z mięśniem u podstawy, co pozwala jeżozwierzowi podnosić je w chwili zagrożenia. Podnosi wierzchnie, dłuższe kolce, które mają długość około 30 cm oraz krótsze, grubsze i twardsze o długości 5-10 cm. Krótszymi kolcami, znajdującymi się przy ogonie, jeżozwierz potrafi jednocześnie grzechotać, aby odstraszyć drapieżnika.
– Jeżozwierze nie strzelają kolcami, chociaż odgłosy i szybkość ataku może to sugerować. W samoobronie odwracają się tyłem lub bokiem i szarżują pozwalając, by kolce wbiły się w ciało przeciwnika. Każdy drapieżnik, który przeżył konfrontację z jeżozwierzem, bardzo poważnie rozważy kolejny atak – opowiada Monika Górska, opiekunka małych ssaków z wrocławskiego zoo.
Rodzina wrocławskich jeżozwierzy indyjskich
Jeżozwierze indyjskie czują się doskonale we wrocławskim zoo. Mieszkają tu trzy dorosłe osobniki, dwie samice i samiec. Każdego roku rodzina powiększa się o kilka maluchów. Zeszłoroczny przychówek zdążył rozjechać się po Europie (Hamburg i Kraków), by zrobić miejsce na tegoroczny.
7 sierpnia przyszedł na świat pierwszy maluch, a 18 sierpnia kolejne dwa - bliźniaki. Ich rodzicami są 9-letnie Heidi i 6-letnia Ignasia, które przyszły na świat w Heidelbergu, oraz 11-letni samiec, urodzony w Polsce o imieniu Mniejszy. Wszystkie maluchy czują się dobrze, choć jeszcze nie odstępują matek na krok.
Jeżozwierze indyjskie w Zoo Wrocław, fot. Zoo Wrocław
– Jeszcze nie znamy płci wszystkich małych jeżozwierzy. Większą część dnia wciąż spędzają w grocie i dość rzadko wychodzą. Najczęściej można je spotkać na wybiegu rano. Najprawdopodobniej już próbują stałego pokarmu, bo matki zanoszą jedzenie do nory, ale podstawę ich diety wciąż stanowi mleko matek – dodaje Górska.
Małe jeżozwierze, wraz z rodzicami, można zobaczyć na całorocznym wybiegu z domkiem, który znajduje się w starej części zoo, w sąsiedztwie jeleni Alfreda i pawi indyjskich, a latem także flamingów.
W naturze coraz mniej stabilnie
Gatunek ten uważany jest za powszechny w środowisku naturalnym, czyli południowo-zachodniej Azji. Jednak IUCN zwraca uwagę na stały spadek liczebności dorosłych osobników oraz skrajne wahania populacji zamieszkującej różne regiony.
To pokazuje, że sytuacja jeżozwierzy indyjskich zmienia się i wkrótce mogą zostać uznane za zagrożone wyginięciem. Głównym zagrożeniem dla nich jest rozwój cywilizacji, czyli zanik siedlisk oraz polowania, ponieważ ich mięso jest cenione na lokalnym rynku.
mat. prasowe Zoo Wrocław
