Najważniejsze informacje (kliknij, aby przejść)
Drzewa znajdują się na Polach Irygacyjnych, które – zgodnie z rekomendacją przyrodników – na ponad 750 hektarach - mają stać się rezerwatem przyrody.
Dąb szypułkowy niedaleko ul. Pęgowskiej, 10 dębów przy ul. Wędkarzy
Dąb szypułkowy rośnie w rejonie ulicy Pęgowskiej, natomiast grupę 10 dębów możemy podziwiać w rejonie ulicy Wędkarzy. Drzewa wyróżniają się naturalnym pokrojem, imponującymi rozmiarami oraz wyjątkowymi walorami krajobrazowymi. Ustronna lokalizacja na terenie niezagospodarowanym pozwala na stopniowe dokonywanie się naturalnych procesów starzenia oraz ochronę cennych siedlisk chronionych bezkręgowców.
Galeria zdjęć
Obiekty uznawane za pomniki przyrody chronione są ze względu na szczególną wartość przyrodniczą jak wielkość, pokrój czy wiek, naukową, kulturową, historyczną lub estetyczną i krajobrazową.
116 pomników przyrody we Wrocławiu
Łącznie z dwoma nowymi pomnikami przyrody - na terenie Wrocławia znajduje się obecnie 116 pomników przyrody:
- 94 pojedyncze drzewa,
- 16 grup,
- 2 aleje,
- 2 pnącza
- 2 skamieniałe pnie drzew.
To łącznie 203 obiekty. Wartość przyrodnicza drzew objętych ochroną prawna w formie pomników przyrody jest ogromna. Większość to gatunki rodzime, przede wszystkim dęby szypułkowe. Coraz większego znaczenia nabierają jednak drzewa obcego pochodzenia, takie jak: platany klonolistne, które we Wrocławiu tworzą wyjątkową w skali kraju populację. Swoich przedstawicieli mają również gatunki rzadkie, np. cypryśnik błotny, tulipanowiec amerykański, kasztan jadalny czy grujecznik japoński.
Najstarszymi pomnikami we Wrocławiu są dęby szypułkowe, które zostały ustanowione pomnikami przyrody w 1953 r. - to na przykład dęby w parku Szczytnickim przy ul. Różyckiego, dąb Dziadek, dąb Piotra Własta, czy te rosnące wzdłuż alei 10 dębów na wale Odry za Zoo. Ich obwody sięgają często ponad 6 m.
Jednym z najbardziej charakterystycznych obiektów przyrodniczych miasta jest dąb szypułkowy „PAWEŁ”. Rośnie w Arboretum przy ul. Pawłowickiej, na terenie wpisanego do rejestru zabytków, zespołu pałacowo - parkowego, zawdzięczającego swój obecny kształt rodzinie Kornów, która w XIX wieku założyła tam swoją rezydencję.
Jednym z najstarszych drzew – pomników przyrody jest także dąb „Jana Dzierżonia”, którego obwód wynosi 670 cm a jego wiek ocenia się na ok. 400 lat. Już na długo przed II wojną światową uważany był za wyjątkowo cenny okaz. Natomiast dąb Dziadek jako jedyny, ze względu na kondycję zdrowotną, wymaga stosowania mechanicznych podpór.
Interesującymi pomnikami przyrody są dwa okazy bluszczu zwyczajnego (Hedera helix). Bluszcz rośnie stosunkowo wolno w porównaniu do innych pnączy, jest za to długowieczny. Jego najstarsze okazy mogą tworzyć formy drzewiaste i osiągać wiek ponad 100 lat. Pierwszy z nich wspina się po ścianie wnętrza podwórzowego przy pl. św. Macieja, drugi okaz rosnący na wybrzeżu Pasteura 1, za podporę wybrał sobie potężny dąb szypułkowy - również pomnik przyrody.
Wrocław stawia na różne formy ochrony przyrody
Po dwuletniej pracy badaczy z Uniwersytetu Wrocławskiego powstała koncepcja zagospodarowania terenu tzw. „zielonych płuc Wrocławia”, czyli pól irygacyjnych. Prezydent Jacek Sutryk złożył wniosek do Regionalnej Dyrekcji Ochrony Środowiska, by utworzyć na polach irygacyjnych rezerwat przyrody o powierzchni 751 ha i chronić żyjące tam gatunki roślin i zwierząt.
Z końcem 2022 r. naukowcy zakończyli zlecone przez miasto inwentaryzacje przyrodnicze kolejnych czterech obszarów: Starorzecza Łacha Farna, Lasu Prackiego, Lasu Stabłowickiego i Lasku Kuźnickiego. Ekspertyzy przyrodników wykazały, że na trzech obszarach: Starorzecza Łacha Farna, Lasu Prackiego oraz Lasku Kuźnickiego zasadne będzie utworzenie form ochrony przyrody w postaci użytków ekologicznych. Trwa procedura, by jak najszybciej złożyć do Rady Miejskiej wnioski w tej sprawie.
Obecnie trwają również przygotowania do zlecenia opracowania studium wykonalności dla doliny Ślęzy. Celem opracowania będzie dokonanie rozpoznania przyrodniczego potencjału doliny ochrony istotnych dla bioróżnorodności ekosystemów. Pozwoli to w przyszłości objąć te tereny formami ochrony przyrody bądź stosownymi zapisami w miejscowych planach zagospodarowania przestrzennego.
Co ważne - w przyszłości miasto zamierza realizować kompleksowe podejście do wszystkich dolin rzecznych na swoim terenie, jako obszarów cennych przyrodniczo, na których docelowo mogą powstać kolejne formy ochrony przyrody.
