Skwer Wojciecha Jerzego Hasa przy Wystawowej
Będzie kolejnym skwerem wokół Centrum Technologii Audiowizualnych (spadkobiercy tradycji Wytwórni Filmów Fabularnych) przy Wystawowej. Dotychczas zainaugurowano już skwer Zbyszka Cybulskiego i ulicę Andrzeja Wajdy. Skwer Wojciecha Jerzego Hasa będzie dopełnieniem, zwłaszcza że to twórca, który swoje najlepsze filmy kręcił właśnie we Wrocławiu (wówczas poznał też swoją żonę, Wandę Ziembicką-Has, choć pobrali się znacznie później).
Podczas uroczystości w poniedziałek 10 października o 14.00 obecni będą rodzina, przyjaciele i osoby związane zawodowo z Wojciechem Jerzym Hasem.
Wojciech Jerzy Has związany z Wrocławiem
Nie przepadał za wszelkimi akademiami i oficjalnymi rautami, ale ten mógłby go ucieszyć. Zwłaszcza że Wrocław przez ponad dekadę był jego drugim, po Krakowie, domem. W dosłownym sensie – mieszkał w nieistniejącym już pokoju 45 w Wytwórni Filmów Fabularnych (dzisiejsze Centrum Technologii Audiowizualnych) i tam powstawały scenariusze m.in. ten znakomity do „Rękopisu znalezionego w Saragossie” (kopia filmu została zrekonstruowana dzięki staraniom Martina Scorsese i Francisa Forda Coppoli).
Był tak dobrze znany pracownikom wrocławskiej wytwórni filmowej, że nazywano go nawet „Gubernatorem na Wystawowej”. Nie było zresztą chyba, obok Stanisława Lenartowicza, reżysera, który pozostałby tak wierny wrocławskiej Wytwórni. W tutejszych studiach i okolicznych plenerach (choćby na Pergoli) powstawały ujęcia do jego najsłynniejszych filmów począwszy od debiutu fabularnego, a więc mistrzowskiej „Pętli” z Gustawem Holoubkiem w roli głównej po wielokrotnie nagradzany obraz „Jak być kochaną” z Barbarą Krafftówną, czy „Rękopis znaleziony w Saragossie” ze Zbyszkiem Cybulskim, który był jednym z ulubionych filmów Luisa Buñuela i Martina Scorsese, ale także znakomitą adaptację „Lalki” Bolesława Prusa z Mariuszem Dmochowskim i Beatą Tyszkiewicz.
We Wrocławiu poznał też reżyser swoją trzecią żonę, dziennikarkę Wandę Ziembicką-Has, z którą był związany do swojej śmierci w październiku 2000 roku. Dzięki staraniom żony od 2003 roku wręczana jest Nagroda Wojciecha Jerzego Hasa, ufundowana przez Wandę Ziembicką-Has.
Reżyser Has – prawdziwy artysta
Jako twórca zawsze podkreślał, że trzeba być sobą i robić to, co dyktuje własna wrażliwość. „Nigdy nie ulegał presji mód estetycznych czy politycznych koniunktur. Z żelazną konsekwencją realizował swoje koncepcje” – tak Gustaw Holoubek wspominał Wojciecha Jerzego Hasa tuż po śmierci reżysera.
Ulubiony kostiumograf Jerzy Skarżyński mówił, że Has nic nie dopowiadał w filmach. „Wiele pytań zawieszał, słowem, stwarzał atmosferę niepokoju. I jednocześnie w jego filmach jest tyle wyrafinowanego dowcipu, surrealnego humoru i dwuznaczności” – dodawał. A Piotr Wojciechowski w pasjonującym tekście w miesięczniku „Film” podkreślał: „Film nie był dla Hasa celem, był sposobem bycia w sztuce, bycia artystą”.
