Na początku XIX wieku w miastach mieszkało nie więcej niż 30 milionów ludzi, co stanowiło 2,5 proc. ludności świata. Przez następne 100 lat liczba ta wzrosła do 2 miliardów. Według raportu Banku Światowego, ludność miejska stanowi ponad połowę populacji świata, a zgodnie z prognozami w roku 2030 udział ten przekroczy 60 proc. Jeżeli proces migracji ludności wiejskiej do miast nie spotka się z odpowiednią polityką rozwojową, zainteresowaniem władz i obywateli, urbanizacja może przybrać postać slumsów.
Reżyser odkrywa ogromną różnorodność koncepcji miejskich, w dziesiątkach miejsc na świecie. Pokazuje nie tylko największe współczesne dzieła architektury i infrastruktury, ale i spektakularne porażki, jak np. źle zaprojektowaną przestrzeń miejską Brazylii udowadniając, że w planowaniu przestrzennym muszą uczestniczyć mieszkańcy, nie tylko inwestorzy i urzędnicy.
Po pokazie jak zwykle wykład i dyskusja na temat: „Żyć razem i przeżyć. Biologiczne uwarunkowania życia w megamiastach”.
