Są z Łodzi, grają od 1998 roku, debiutowali w roku 2004 i od tego czasu są jedną z najpopularniejszych rockowych kapel w Polsce. Ich płyta „Pierwsze wyjście z mroku” zrobiła furorę i z miejsca przysporzyła zespołowi tysiące oddanych fanów. Dzięki takim piosenkom jak „Leszek Żukowski” czy „Spadam” mało znana Coma z trzecioligowego bandu (do tamtej pory: nagroda na festiwalu w Węgorzewie, supporty m.in. dla Kazika i Acid Drinkers) awansowała do ścisłej czołówki rodzimej muzycznej ekstraklasy. I jest tam do dziś. Następne płyty („Zaprzepaszczone siły wielkiej armii świętych znaków”, „Hipertrofia”, a potem „Excess”, czerwona „Coma” i jej anglojęzyczna wersja „Don't Set Your Dogs On Me”) potwierdziły status zespołu, który swój sukces zawdzięcza tyleż samej muzyce – będącej miksem tradycyjnego rocka i niezmiennie żywego w Polsce grunge'u z elementami chwytliwej elektroniki – co charyzmie wokalisty Piotra Roguckiego, który do piosenek Comy pisze również bardzo specyficzne i co najmniej intrygujące teksty.
Fani i „haterzy”
Zespół ma tyle samo fanów, co zatwardziałych „haterów”. Dla słuchaczy muzyki niszowej i alternatywnej Coma jest dyżurnym chłopcem do bicia, wymownym przykładem zacofania polskiego muzycznego mainstreamu oraz dowodem na to, że rodzimy słuchacz zatrzymał się w rozwoju gdzieś na wysokości roku 1993. Rogucki bywa bezpardonowo atakowany za niejasność i bełkotliwość swoich tekstów, a także za mało rockowe „papiery” (to wykształcony aktor, swoją sceniczną karierę zaczynający na festiwalach piosenki poetyckiej, wraz z Comą w 2004 roku został wyróżniony nawet na wrocławskim Przeglądzie Piosenki Aktorskiej). Zespół idzie jednak swoją drogą i nie przejmuje się niczyimi opiniami. A fani podążają za nim.
Coma pod batutą
Koncert Comy z orkiestrą symfoniczną pod batutą Andrzeja Szczypiorskiego jest szczególny przede wszystkim dlatego, że od czasu wydania płyty będącej zapisem pierwszego takiego wydarzenia (koncert w Gdańsku w 2009 r.) Coma występowała z symfonikami jeszcze tylko dwa razy. Można się więc spodziewać starannie przygotowanego koncertu, z pewnością ciekawego nie tylko dla najzagorzalszych fanów zespołu. Wrogowie kapeli pewnie sobie ten występ odpuszczą (dla wielu z nich rock pożeniony z brzmieniem orkiestry to Himalaje obciachu), ale ci, którym takie klimaty niestraszne, niedzielny wieczór powinni spędzić w Orbicie.
Przemek Jurek
Bilety: 120 zł – I miejsca, 95 zł – II miejsca, 75 zł – III miejsca, 60 zł – IV miejsca
