Kolejny element to mapa, która pozwala uzmysłowić sobie różne granice Polski na przestrzeni około 150 lat. Ta mapa odgrywa zasadniczą rolę w zrozumieniu wydarzeń, które zostaną opowiedziane widzowi. Obok mapy zaprezentowano filmy i zdjęcia archiwalne, które pozwalają widzowi zobaczyć, w jakim stanie kraj znajdował się po zakończeniu wojny. Widz odkrywa też nowe polityczne rozdanie: przejęcie władzy przez partię komunistyczną.
Następny moduł w pewien sposób uszczegóławia poprzedni, gdyż akcentuje szczególny proces, który przebiegał w Polsce pod koniec wojny – wzajemną wymianę ludności. Jak widać na mapie, Polska straciła ziemie na wschodzie, ale zyskała na zachodzie. Ludność niemiecka zmuszona była opuścić tereny, które stały się polskie, podczas gdy Polacy musieli opuścić terytoria przyznane różnym republikom radzieckim. O ile mapa będzie służyć widzowi jako wizualizacja przemieszczeń ludności i pozwoli mu ocenić ich zasięg, o tyle nie wystarczy, aby opisać zamęt i chaos towarzyszący tej „wędrówce ludów”. Dopiero przedmioty (klucze domu opuszczonego w pośpiechu, relikwie zabrane ze sobą), a nade wszystko zdjęcia z tegookresu pomogą widzowi odczuć ogrom nieszczęść tych ludzi.
Akcent zostanie położony na wysiedlenie ludności niemieckiej, co pozwoli wytłumaczyć najbardziej znany fragment listu, który Kominek wystosuje później do swoich braci biskupów niemieckich, a który zostanie przypomniane, kiedy widz je odkryje: „udzielamy wybaczenia i prosimy o nie”.
Ostatni moduł tej części zwięźle przedstawia Polskę zsowietyzowaną. Jest on konieczny, gdyż zarysowuje kontekst, w jakim będzie działał Bolesław Kominek. Zdjęcia, filmy, gazety i świadectwa opowiadają o odrzuceniu planu Marshalla przez Polskę, o latach stalinowskich, ze szczególnym uwzględnieniem internowania kardynała Stefana Wyszyńskiego, o represjach po poznańskim Czerwcu 1956 i o odwilży.
