W latach 1907–1909 studiował architekturę we wrocławskiej Akademii Sztuki i Rzemiosła Artystycznego jako uczeń Hansa Poelziga. Był jego długoletnim współpracownikiem, pracował w jego biurze jeszcze przed studiami w Akademii. Od 1922 roku był syndykiem w weimarskim Bauhausie, od 1924 roku – samodzielnym architektem we Wrocławiu. Był członkiem Związku Architektów Niemieckich oraz Niemieckiego Werkbundu (Deutscher Werkbund – DWB).
Ważniejsze projekty i realizacje architektoniczne:
- 1904 – współpraca z Poelzigiem przy tworzeniu prototypu domu jednorodzinnego na Wystawę Rękodzieła i Rzemiosła Artystycznego we Wrocławiu
- 1911 – współpraca z Poelzigiem przy projekcie budynku biurowego przy ulicy Ofiar Oświęcimskich 38–40 we Wrocławiu
- 1911–1912 – współpraca z Poelzigiem przy projektach budynków dla fabryki chemicznej w Lubaniu.
- 1929 – uczestnictwo we wrocławskiej wystawie „Mieszkanie i miejsce pracy”
Poza Wrocławiem zrealizował przebudowę teatru „Thalia” i domu ludowego w Weisswasser.