Szerokostopek to jeden z najmniej poznanych gatunków zwierząt. Hodowle w ogrodach zoologicznych prowadzone są od niedawna. Zajmuje się tym tylko 6 placówek w Europie – Chester, Londyn, Manchester, Pilzno, Jihlava i Wrocław. Żyje w nich zaledwie 49 osobników. Poza chowem i hodowlą prowadzą również badania, bo o szerokostopku niewiele wiadomo - nawet tego, ile lat żyją.
– Żyje w grupach, w lasach deszczowych, które są masowo wycinane. W związku z tym jest gatunkiem zagrożonym, bo traci miejsce do życia. Dlatego podjęliśmy się hodowli zachowawczej i jej koordynacji w Europie. To bardzo ciekawy gatunek o bardzo mało znanej biologii. Tak więc wszystko, czego się o nich dowiemy, będziemy się starać publikować – mówi Radosław Ratajszczak, prezes wrocławskiego zoo.
Sześć osobników szerokostopka trafiło do Wrocławia z Chester we wrześniu. Po aklimatyzacji zamieszkały w pawilonie Madagaskaru, w nocnej części. Będzie je można zobaczyć po ponownym otwarciu pawilonu.
Odwiedzając zoo i kupując „bilet na ratunek” każdy zwiedzający przyczynia się do ochrony zwierząt w naturze.
Fot. Zoo Wrocław
Ważna rola w ekosystemie
Szerokostopek występuje w tropikalnych i subtropikalnych lasach całego wschodniego Madagaskaru, również w górach, do wysokości 1875 m n.p.m. Jest gatunkiem zależnym od środowiska, w którym żyje, zatem jego szansa na przystosowanie do zmian wprowadzanych przez człowieka są niewielkie. Prowadzi nocny, nadrzewny tryb życia. Buduje gniazda w dziuplach stojących pni drzew na wysokości około 2,5 m od ziemi, rzadziej w norach u podstawy drzew.
Ma typową dla gryzoni krępą budowę ciała, pokryty jest brązowo-szarą sierścią. Dorosłe osobniki osiągają 50 cm długości ciała i masę do 285 g. Ma krótki pysk, nadający mu osobliwy wygląd. Szerokostopki są owocożerne, chociaż ich cechy fizjologiczne sugerują dietę liściastą. Chętnie sięgają też po nasiona, ziarna i orzechy.
Fot. Zoo Wrocław
Uważany jest przede wszystkim za ogrodnika lasu i strażnika jego bioróżnorodności. Rola ta jest niezwykle ważna dla poprawnego funkcjonowania ekosystemu, bo pozwala przetrwać także innym gatunkom.
– Szczury, czy generalnie gryzonie, nie kojarzą nam się dobrze. W bajkach nadaje im się negatywne cechy. Tymczasem nie są ani dobre ani złe, są po prostu potrzebne. Chcemy przekonywać ludzi, że każdy gatunek zwierząt ma swoją rolę do spełnienia, aby nasza planeta mogła funkcjonować. To zwykle te małe, niepozorne i często brzydkie zwierzęta są podstawą funkcjonowania ekosystemów. Rozsiewają nasiona, użyźniają glebę, sprzątają resztki i są pokarmem dla innych gatunków. Poznajmy je i doceńmy, bo potrzebują ochrony tak samo jak tygrys, słoń czy żyrafa – dodaje Radosław Ratajszczak.
mat. prasowe Zoo Wrocław