Kahuzi, Kibale, Kalinzu, Ituri, Hermiona, Hella, Mothudi, Thabo, Epulu i Heos to wrocławska grupa rodzinna koczkodanów górskich, największa w Europie.
– Bazą naszego stada są trzy osobniki – dwie samice, które przyjechały z paryskiej Menagerie du Jardin des Plantes oraz samiec z innego francuskiego ogrodu - Parc Zoologique de La Palmyre. Przybyły do Wrocławia w 2006 r. i od 2008 mamy co roku jednego lub dwa młode, które później zasilają hodowle w innych ogrodach zoologicznych – mówi Radosław Ratajszczak, prezes wrocławskiego zoo.
Rzadki gatunek
Status tego gatunku w środowisku naturalnym jest nieznany, bo obszar na którym żyje uchodzi za jeden z najniebezpieczniejszych na świecie i to uniemożliwia badania terenowe. W Demokratycznej Republice Konga od 25 lat wybuchają wojny domowe – o władzę i zasoby naturalne. Powodują nie tylko niszczenie siedlisk, ale wpływają bezpośrednio na wzrost „bushmeatu” czyli polowań na zwierzęta w celu pozyskania ich mięsa jako pokarmu.
Fot. Zoo Wrocław
W ciągu roku populacja w ogrodach zoologicznych wzrosła o 7 osobników i powiększyła się o jedną placówkę. Teraz można je spotkać w 16 i są to głównie europejskie instytucje. Populacja jest wciąż niewielka – 34 samców, 38 samic oraz 3 nieoznaczone młode osobniki. Co ważne, nie każdy posiadający je ogród zoologiczny prowadzi hodowlę zachowawczą, ponieważ stworzenie grup hodowlanych wymaga większej liczby samic. W Polsce koczkodany te żyją w dwóch ogrodach – grupa kawalerska w Zamościu oraz mieszana grupa hodowlana we Wrocławiu.
Liczebność wrocławskiej grupy rodzinnej utrzymywana jest na poziomie 8 - 10 osobników, aby zapobiegać chowowi wsobnemu i zatłoczeniu wybiegu. W ciągu tych lat wrocławskiemu zoo udało się odchować wiele młodych, z których większość to samice.
– W naturze żyją w niewielkich grupach rodzinnych jak ta w naszym zoo. Składa się ona z kilku samic i jednego samca. Prowadzą głównie naziemny tryb życia, co jest dość rzadkie w świecie małp. Żywią się głównie liśćmi, uzupełniając dietę o bezkręgowce, grzyby, owoce, kwiaty, a nawet małe kręgowce, jak ptaki i ich jaja. U nas dostają m.in. liście wierzby, drewnojady, mączniki, paprykę, pomidory, liście sałaty oraz jaja kurze – podkreśla Maciej Matuszak, opiekun małp we wrocławskim zoo.
Fot. Zoo Wrocław
Pracownicy zachęcają do odwiedzin i obserwacji tych małp.
– Jak nazwa gatunkowa sugeruje, koczkodany górskie żyją w bardziej chłodnym środowisku niż można by sądzić po tym, że pochodzą z Afryki. Dlatego bardzo chętnie spędzają u nas czas na dworze, nawet w zimie. Chociaż więc Małpiarnia jest zamknięta z powodu pandemii, to ten gatunek i inne można podziwiać na zewnętrznych wybiegach – podsumowuje prezes Ratajszczak.
O gatunku
Koczkodany górskie to małpy naczelne pochodzące z Afryki. Występują na terenie zachodniej Demokratycznej Republiki Konga, południowo-zachodniej Ugandy, w Rwandzie i w północnym Burundi. Zamieszkują tropikalne, górskie lasy. Prowadzą głównie naziemny tryb życia. Są wszystkożerne, ale ich dieta opiera się głównie na ziołach, owocach, nasionach i młodych liściach, a uzupełniana jest owadami i jajami ptaków.
Należą do średniej wielkości małp - długość ciała samice 45-55 cm, a samicy 54-70 cm samce, przy masie ciała 6-10 kg i 3-4 kg samice. Długi na 48-99 cm ogon nie ma zdolności chwytnych, ale pomaga w utrzymywaniu równowagi. Mają długie i gęste owłosienie – czarne, przechodzące w kasztanowate na grzbiecie, a także charakterystyczne białe bokobrody schodzące do szyi. Nowonarodzone małpy są jasnobrązowe.
mat. prasowe Zoo Wrocław
