Irena Melcer jest studentką warszawskiej Akademii Teatralnej. W konkursie zaśpiewała „Komu ja” Grzegorza Ciechowskiego i „Nie hajtaj się” The Tiger Lillies. Grand Prix odebrała z rąk prezydenta Wrocławia Rafała Dutkiewicza i Konrada Imieli, dyrektora artystycznego PPA.
Wyróżnione to Natalia Lubrano, wokalistka współpracująca m.in. z zespołem Miloopa, z którym wydała trzy płyty oraz własną solową „R.E.S.P.E.C.T.”. Jury wyróżniło ją za walory wokalne. Za przekraczanie granic nagrodziło Klarę Brodę, studentkę Studium Musicalowego Capitol. Zaśpiewała „Youkali” Rogera Fernay i Kurta Weilla i „Wieczny problem” Agnieszki Chylińskiej. Obie wyróżnione artystki otrzymały po 2,5 tys. zł.
Irenę Melcer swoją nagrodą wyróżnili też dziennikarze, a publiczność nagrodziła Natalię Lubrano.
Paulina Walendziak odebrała nagrodę specjalną w wysokości 10 tys. zł za najlepsze wykonanie polskiej piosenki przyznaną przez Stowarzyszenie Autorów ZaiKS.
W piątkowy wieczór przyznano też nagrody dla najlepszych artystów nurtu OFF. Autorkami najlepszego projektu okazały się Harfa i Piła i ich projekt „Termostat”. Zdobyły statuetkę Tukana i 10 tys. zł.
Nagrodę Kapituły im. Aleksandra Bardiniego odebrał Sambor Dudziński - Dyplom Mistrzowski i statuetkę Tukana Kapituła otrzymał za całokształt dorobku artystycznego, aktorskiego, wokalnego i kompozytorskiego.
Nagrodę Niemiecko-Polskiego Towarzystwa Kulturalnego Polonica – zaproszenie na Chanson Festival w Kolonii - otrzymała Ewelina Przybyła.
Finał PPA to nie tylko zmagania finalistek w Finale Konkursu Aktorskiej Interpretacji Piosenki, ale także koncert zamykający tę część festiwalu. W tym roku PPA przypomniało twórczość Czesława Niemena – piosenkarza, kompozytora, poety – artysty totalnego. W tym roku przypada 10 rocznica jego śmierci.
Total Niemen
„Total Niemien, czyli o czym trąbodzwonisz” to oszczędna w formie, ale bogata muzycznie opowieść o jednym z najciekawszych polskich artystów współczesnych. Piosenki Niemena zaśpiewali: jego córka Natalia, Mieczysław Szcześniak, Sambor Dudziński, Piotr Rogucki, Marcin Januszkiewicz i Janusz Kruciński. Reżyser Jacek Bończyk nie poszedł na skróty i nie sięgnął po najsłynniejsze Niemenowskie szlagiery. Artyści śpiewają mniej znane piosenki z ostatniego okresu twórczości Niemena, mówiące wiele o wyborach i wartościach, którym był wierny. Tych piosenek publiczność tak nie ukochała jak wcześniejszych „Czy mnie jeszcze pamiętasz” czy „Pod papugami”. Zapomniane, czasem niedocenione pochodzą z czasów, gdy Niemen eksperymentował z elektronicznym instrumentarium. Nazywał je robotestrą – cyfrową orkiestrą, która wykraczała daleko poza tradycyjny skład zespołu muzycznego. Te utwory znalazły się na płytach „Terra Deflorata” i „Spodchmurykapelusza”.
„Total Niemen” to dosłowne spotkanie z artystą – w przerwach między piosenkami słyszymy jego głos, a w tle wyświetlane są grafiki jego autorstwa . Niemen opowiada o swoich związkach z Polską, z językiem, z krajem. Tłumaczy dlaczego nie wyemigrował na Zachód, choć miał taką możliwość. Przywołuje wspomnienia z dzieciństwa, gdy ojciec nazywał go „nowym Kiepurą”. Wyjaśnia jak rozumie sukces i dzieli się niechęcią do komercji, masowości pozbawionej refleksji i tym samym człowieczeństwa. Każda piosenka ujawnia Niemena - artystę wiernego sobie, konsekwentnego, wciąż szukającego i rozwijającego się, pragnącego odpowiadać za każdy element swojej twórczości: za każdą nutę, słowo, obraz i przede wszystkim wrażliwego na piękno świata i na drugiego człowieka. Muzyka i psychodeliczne, kolorowe obrazy stają się całością dopiero w połączeniu ze słowem. Niemen to także poeta i ten aspekt jego twórczości podkreśla Bończyk, gdy na telebimach pojawiają się fragmenty wyśpiewanych tekstów.
Koncert stał się pełniejszy dzięki udziałowi w nim Natalii Niemen. „Spojrzenie za siebie” w jej interpretacji zmienia się w szczerą rozmowę córki z ojcem podsumowującym swoją drogę życiową i swoje wybory artystyczne. Natalia ma wspaniały głos, chwilami brzmiący bardzo podobnie do głosu ojca. Nie boi się interpretować jego piosenek i nie rywalizuje z jego legendą. Żaden z artystów, mimo pomnikowej już sławy Niemena, nie śpiewa jego utworów z patosem. Duża w tym zasługa Piotra Dziubka, który opracował nowe aranżacje muzyczne kompozycji przekładając elektroniczne brzmienia na orkiestrowy skład. Piosenki , bardzo trudne muzycznie, śpiewają doskonali wokaliści. Wspaniale wypadają Sambor Dudziński w „Spokojnym krokiem”, Mietek Szcześniak w „Człowiek jam niewdzięczny” i Janusz Kruciński wraz z Marcinem Januszkiewiczem w „Sonancji” . Zaskakuje Piotr Rogucki, bo choć niejedno wyśpiewał jako lider zespołu Coma, to mimo wszystko nie podejrzewałabym, że tak świetnie poradzi sobie z tym trudnym repertuarem. W finale „Dziwny jest ten świat” śpiewa Natalia Niemen a wraz z nią wszyscy artyści.
Finałowy koncert 35. Przeglądu Piosenki Aktorskiej nagrodziła okrzykami i owacjami na stojąco. PPA w ostatnich edycjach mile zaskakuje widzów doskonałymi finałami . Oszczędne w formie są dopracowane w każdym szczególe – od muzyki po wybór aktorów. Czas chałtur warszawskich aktorów i piosenkarzy minął bezpowrotnie. Na szczęście.
Agnieszka Kołodyńska
Koncert Finałowy 35. PPA: Finał Konkursu Aktorskiej Interpretacji Piosenki i „Total Niemien, czyli o czym trąbodzwonisz. Piosenki Czesława Niemena”, 28 marca 2014, Teatr Muzyczny Capitol.
