OPIS

Prowadzenie: Marta Derejczyk, wstęp wolny. Jaki jest stosunek mieszkanek i mieszkańców Wrocławia i Szczecina do przedwojennego dziedzictwa swojego miasta? Czy w ich otoczeniu znajdują przedmioty sprzed wojny? Jak do nich trafiły?

Jakie miejsce zajmują w hierarchii rzeczy? Wystawa stanowi próbę odpowiedzi na powyższe pytania. Pokazane zostały fotografie Łukasza Skąpskiego oraz przedmioty wypożyczone od osób prywatnych – mieszkanek i mieszkańców Wrocławia i Szczecina.

Ważnym elementem prezentacji są fragmenty wywiadów będących rezultatem etnograficzno-artystycznego projektu, prowadzonego w latach 2019-2022 w obu miastach. Wrocław i Szczecin po II wojnie światowej zmieniły przynależność państwową i doświadczyły niemal całkowitej wymiany ludności. Prezentowane na wystawie rzeczy pokazują relacje między rzeczami i ludźmi, a także różne sposoby ich praktykowania i opowiadania o nich.

Część przedmiotów stoi w honorowych miejscach, inne zamknięte są w szafach i schowkach. Niektóre są nadal używane przez nowe pokolenia wrocławian i szczecinian. Inspirują i prowokują do działania, odzwierciedlają współczesne postawy, przekonania i wartości, pozwalając dostrzec nowe zależności między polskością a niemieckością, tym co pożądane, a tym co problematyczne.

„Aśka Borof. Powszednie misterium”

Prowadzenie: Olga Budzan, wstęp wolny

Prace Aśki Borof wykonane są tradycyjnymi technikami takimi jak haft, malarstwo na szkle czy wycinanka. Tematyka poruszana przez artystkę to życie ludzkie od narodzin aż do śmierci oraz przesądy, wierzenia i marzenia w świecie, w którym religia przeplata się z magią. Prace artystki odwołują się także do pierwotnego sensu sztuki – mediacji.

Poprzez sztukę, obiekty wotywne artystka prosi o zdrowie dla siebie i najbliższych. Przygląda się pięknu katolickiego rytu bez uprzedzeń, a przecież najtrudniej dostrzec piękno w tym, co bliskie i codzienne. Aśka Borof niczym etnografka dokumentuje też przemijające piękno Górek Zachodnich, dzielnicy Gdańska, w której mieszka i pracuje.