Broń dawna

Wystawa prezentuje oręż i zabytki o tematyce militarnej od czasów epoki kamiennej aż po XVIII wiek. Otwiera ją fragment średniowiecznego krzyża pokutnego z wyobrażeniem kordu, jednosiecznej broni popularnej schyłku XV i w początkach XVI w. Uwagę zwracają zabytki epoki brązu, w tym miecze i groty strzał, a także eksponaty z czasów rzymskich. Wyeksponowano również broń drzewcową, wśród której są nabijane kolcami wekiery (odmiana maczugi) oraz szesnastowieczne halabardy, stanowiące niezwykle groźne uzbrojenie piechoty łączące cechy topora bojowego i piki. Towarzyszy im szponton – rodzaj broni drzewcowej rzadko używanej w bitwie, częściej służącej jako oznaka godności wojskowej. Na wystawie znajduje się również kolekcjach broni siecznej m.in. dwuręczne miecze. Dodatkową dekorację tworzą powieszone na ścianach elementy broni ochronnej, w tym przyłbica i naplecznik zbroi maksymiliańskiej z XVI wieku.