Sandra, tłumaczka mieszkająca w Paryżu, wychowuje ośmioletnią córkę i zajmuje się cierpiącym na chorobę neurodegeneracyjną ojcem, nauczycielem filozofii. Jego umysł, jego pamięć zanika, stan zdrowia na tyle się pogarsza, że rodzina poszukuje dla niego miejsca w ośrodku opieki. Sandra zaczyna spotykać się z dawnym przyjacielem Clémentem i mimo, że jest on w związku, wybucha pomiędzy nimi namiętny romans. Hansen-Løve z właściwą sobie niezwykłą wrażliwością opowiada o dwóch skrajnych uczuciach, współistniejących w życiu Sandry: poczuciu straty i odrodzeniu, żałobie i radości z życia.
