Miejsca
Kasia Pawlak, DJ Radia Eska Wrocław
Dla mnie zawsze najbardziej magicznym miejscem będzie wrocławski Ostrów Tumski. Nie ma chyba bardziej odpowiedniego miejsca na romantyczny spacer we dwoje. Skąd to wiem? Umówiłam się tam na pierwszą randkę z do dziś ważną dla mnie osobą. Było tak jak być powinno. Pierwszy pocałunek, był oczywiście przy moście Tumskim. Kłódki nie zapięliśmy, bo po pierwsze: to była nasza pierwsza randka, a po drugie: ja i tak zawsze gubię wszelkie możliwe klucze (śmiech).
Ostrów to idealne miejsce dla zakochanych, bo jest cicho, romantycznie, nie słychać ruchu ulicznego. Nie ma tłumów. Do dzisiaj z moim facetem spotykamy się tam na spacerach. I zawsze jest tak samo romantycznie.
Wanda Ziembicka, dziennikarka i osobowość telewizyjna, wrocławska społeczniczka, żona reżysera Wojciecha Jerzego Hasa:
Miejscem, które kojarzy mi się z romantycznym nastrojem i gdzie chętnie randkowałam, zwłaszcza w szkole średniej, jest kładka św. Antoniego za Urzędem Stanu Cywilnego. Pływały tam wtedy czerwone i złote rybki, po prostu przepiękne. Pamiętam, że mówiłam do chłopaka: „Chodź, zobaczysz coś wyjątkowego”, szliśmy na kładkę, a potem staliśmy pochyleni i z zachwytem śledziliśmy rybki. Gdybym miała dziś nakręcić romantyczną scenę w filmie, byłaby właśnie taka.
José Torres, kubański muzyk od lat związany z Wrocławiem
Z żoną jesteśmy po ślubie już 32 lata, ale pamiętam doskonale, jak na początku spotykaliśmy się i spacerowaliśmy po parku Południowym. To tam było takie nasze magiczne miejsce. To chyba najładniejszy park Wrocławia. Rzadziej pojawialiśmy się w centrum, ale jeśli, to np. Wzgórze Partyzantów. Teraz najbardziej lubimy wały nad Odrą i mały park w okolicach ul. Kasprowicza.
Radosław Ratajszczak, prezes wrocławskiego zoo
Ja do romantycznych nie należę, jestem mocno stojącym na ziemi realistą, ale jeśli już, to najbardziej romantycznie czuje się w dżungli. Dlatego takim miejscem jest dla mnie we Wrocławiu coraz bardziej zielona i gęsta dżungla Kongo w Afrykarium. A także pływające po sąsiedzku manaty, których widok działa na mnie uspokajająco – czuję się tam po prostu dobrze. Innym, nie mniej magicznym i nastrajającym pozytywnie miejscem, jest basen i wybieg dla hipopotamów, gdzie szumi woda i oprócz hipopotamów można podziwiać ptaki, np. opiekujące się pisklętami warugi.
Jan Jakub Bokun, wrocławski klarnecista i jeden z 30 Kreatywnych Wrocławia
W czasach mojej młodości wybrałbym jako magiczne miejsce zdecydowanie Ostrów Tumski o zmierzchu, gdy latarnik zapala uliczne lampy. Teraz zachwyca mnie na przykład 6. piętro w Hotelu Monopol z letnim tarasem. Klimatyczne, mało znane, można tam zrobić tajemniczą randkę. Sam zafascynowałem się tą przestrzenią do tego stopnia, że postanowiłem ją wykorzystać dla potrzeb mojego Festiwalu Clarimania.
Książki
Marta Mizuro, wrocławska autorka kryminałów, m.in. „Cichej przystani”
Chciałabym spędzić nie tyle ów dzień, ile cały najbliższy weekend w towarzystwie przystojnego Szweda Arne Dahla, który od paru lat jest moim ukochanym kryminalistą. Właśnie dostałam od wydawcy, Czarnej Owcy, „Gorące krzesła”, czyli drugi tom serii o jednostce policyjnej OPCOP, zajmującej się przestępstwami międzynarodowymi. Kroją mi się zatem krwawe walentynki, ale to w końcu święto przyjemności, a mnie sprawiają ją takie właśnie książki.
Magdalena Zawartko, wrocławska wokalistka jazzowa
Co roku dziwi mnie fenomen walentynek. Niby wszyscy je wyśmiewają, krytykują, komentują, a jednak restauracje przepełnione są zakochanymi parami, a kwiaciarnie tego dnia wydają różę za różą (koniecznie czerwoną:). Ja zdecydowanie wolę frezje i mam to szczęście, że dostaje je i bez okazji, a do restauracji chadzam, gdy nie chce mi się gotować :), niemniej jednak jest to czas, by zastanowić się nad miłością. Tak po prostu. Bo oprócz tej namiętnej i romantycznej jest jej wieeeele rodzajów. Lubię o nich czytać szczególnie w bajkach i baśniach. Często sięgam do twórczości Andersena czy braci Grimm. To na ich historiach wzorował się tak ubóstwiany przeze mnie wizjoner i marzyciel – Walt Disney. Miłość przecież jest magiczna! A magię znajdziemy właśnie w bajkach. Lubię do nich wracać i mam nadzieję, że mimo wieku, nie przestanę!
Jan Jakub Bokun, wrocławski klarnecista i inicjator Festiwalu Clarimania, jeden z 30 Kreatywnych Wrocławia
Tegoroczne walentynki to zarazem ostatni dzień narciarskiego urlopu, który tradycyjnie spędzam z rodziną w czeskim Harrachovie, więc czytam to, co mam pod ręką – barwną autobiografie śpiewaczki Renée Flemming „Głos wewnętrzny” oraz „Arenę Szczurów” Marka Krajewskiego. Fleming znałem dotąd jako wybitny sopran, a teraz, debiutując w roli pisarki, operowa diva pokazuje dystans do samej siebie. Najnowszą książkę Krajewskiego czytam z przyjemnością, podobnie jak poprzednie kryminały wrocławskiego pisarza. Trudno jednak krwawą prozę Krajewskiego uznać za lekturę walentynkową. O miłości najpiękniej mówią poeci, a ja zawsze chętnie wracam do klasyków. Do Shakespeare'a („Sonety Miłosne” w tłumaczeniu Macieja Słomczyńskiego!), Staffa, Asnyka czy Tuwima. Wiersz „Wspomnienie” Tuwima, który z muzyką Marka Sarta zapewnił nieśmiertelność Czesławowi Niemenowi, odkryłem ostatnio na nowo, w świetnej jazzowej wersji Janusza Szroma. Ze współczesną polską poezją obcuję dziś najczęściej w formie piosenki poetyckiej. Jestem fanem Grzegorza Turnaua, Wojciecha Młynarskiego, Roberta Kasprzyckiego i Mirosława Czyżykiewicza. Ostatni album Czyżykiewicza „Odchodzę, wracam” – głęboki, poruszający i bardzo poetycki – polecam wszystkim zakochanym.
