Rodzinne ustawienia

Robert Cambrinus wprowadza nas do alpejskiej willi, w której spotyka się rodzina z klasy średniej: ojciec, matka, syn i jego dziewczyna. Pewnej nocy składa im wizytę wędrowna nauczycielka, wcielenie Zaratustry z klasycznego dzieła Fryderyka Nietzschego (stanowiącego główne źródło inspiracji dla austriackiego reżysera). Postać ogłasza narodziny Nowego Człowieka i opowiada o przyświecającej mu filozofii, naruszając pozorny spokój i harmonię zamożnej familii. Przybycie gościa powoli odsłania wewnętrzne spory, obłudne postawy domowników oraz patriarchalny, toksyczny układ organizujący relacje między bliskimi. Choć ta historia brzmi znajomo, twórca Rodzinnych ustawień kompletnie dezorientuje widza, zastępując aktorów manekinami i ożywiając świat przedstawiony skrupulatną inscenizacją ich interakcji oraz rozbudowaną ścieżką dźwiękową, imitującą odgłosy ludzi i przedmiotów.

[Wojciech Tutaj]