Większa agresja, mniej indywidulanych akcji w ataku i wspólna walka o zbiórki w obronie — na te aspekty zwrócił uwagę trener Erdogan po porażce w piątek.
Niestety, niedzielny wieczór rozpoczyna się od 13-punktowej serii Wilków. Wrocławianie nie nadążają w obronie i nie mają pomysłu w ataku. Punkty zdobywają z linii, ale z gry pudłują prawie wszystko (3/15). Szczecinianie natomiast są na wysokiej skuteczności (10/17). Po bardzo nieudanej kwarcie, Śląsk jest z tyłu o 13 punktów.
Gospodarze otrząsnęli się po pierwszym uderzeniu i zaczynają odrabiać straty. Po trafieniu Bibbsa trener gości prosi o czas. W Hali Stulecia wzmaga się doping. Nizioł wykorzystuje niesportowy faul Meiera, dorzuca śliczną trójkę z odejścia. Przewaga stopniała niemal całkowicie. Wilki chyba za szybko przestały doceniać rywali. W tej kwarcie to oni mają problemy w ataku (3/13). Dobrze w mecz wszedł Vasa Pusica, co otwiera dodatkowe opcje dla Śląska, który zbliża się na 3 punkty (36:39).
Lepiej niż w pierwszym meczu radzi sobie Aleksander Dziewa. Jest aktywny w ofensywie i pomaga kolegom po drugiej stronie parkietu. W obronie solidnie pracuje także Parakhouski (3 bloki, 1 przechwyt). Wilki jednak znów zaczynają trafiać z dystansu (11/19) i odskakują na 15 oczek. Nie do zatrzymania jest Zac Cuthbertson (24 punkty, 4 zbiórki). To on często broni Martina, skutecznie zamykając rozgrywającemu Śląska drogę do kosza. Trójkolorowi mają do odrobienia 15 oczek.
Bibbs pudłuje oczywisty rzut spod kosza, z drugiej strony za trzy trafia Brown, co raczej przesądza sprawę. Różnica wynosi 22 punkty, a na zegarze zostało niecałe sześć minut. Na parkiecie po raz pierwszy tego wieczoru melduje się Tomczak. Rezerwowi rywali też dostają ostatnie minuty. Mecz kończy się wynikiem 65:92 (Wilki: 15/26 za trzy, Śląsk: 7/26). Druga porażka oznacza, że Śląsk musi wygrać przynajmniej jedno z dwóch spotkań w Szczecinie. Najbliższe — 7 czerwca.
112