15 kwietnia / 18:00-19:30 / Barbara, ul. Świdnicka 8b
Wstęp wolny + transmisja online
Rozmawiać będą:
Anka Bieliz - animatorka, edukatorka i menadżerka kultury
Karolina Dzimira-Zarzycka - historyczka sztuki i polonistka
Karina Marusińska - artystka interdyscyplinarna, nauczycielka akademicka z tytułem doktory habilitowanej, animatorka społeczno-kulturalna
Aleksandra Czudżak - ilustratorka i graficzka.
Kiedy i gdzie się spotykamy?
15 kwietnia (wtorek), g. 18:00
Sala Kultura, Barbara, ul. Świdnicka 8B
Wstęp wolny!
Spotkanie będzie również transmitowane online na stronie fb.com/barbarakultura oraz fb.com/PraktykiKultury
Wydarzenie jest częścią projektu „Olga Boznańska. Jak zostać artystką i nie umrzeć z głodu” realizowanego z okazji Roku Olgi Boznańskiej. Artystka została uznana patronką 2025 r. uchwałą Sejmu RP. W 2025 roku przypada 160. rocznica urodzin oraz 85. rocznica śmierci malarki.
Za inicjatywą upamiętnienia artystki stoją dwie wrocławianki: Jolanta Niezgodzka, Posłanka na Sejm RP i wiceprezeska Stowarzyszenia Dolnośląski Kongres Kobiet, oraz Karolina Dzimira-Zarzycka, historyczka sztuki i autorka.
Organizatorem projektu Olga Boznańska. Jak zostać artystką i nie umrzeć z głodu jest Stowarzyszenie Dolnośląski Kongres Kobiet. Działanie realizowane jest we współpracy z Departamentem Różnorodności Urzędu Miejskiego Wrocławia. Współorganizatorem rozmowy jest Wrocławski Instytut Kultury, wydarzenie w ramach cyklu Praktyki Kultury.
Projekt jest finansowany ze środków Gminy Wrocław.
Więcej o wydarzeniu:
Boznańska, która pierwsze malarskie kroki stawiała pod okiem matki jako zaledwie kilkuletnia dziewczynka, całe swoje życie, mimo braku dostępu do Akademii Sztuk Pięknych, skoncentrowała wokół malarstwa. Oczywiście w II połowie XIX wieku, by móc sobie na to pozwolić, musiała mieć odpowiednie warunki – stabilną rodzinną sytuację i dostęp do prywatnych lekcji czy specjalnych kobiecych kursów malarskich i podróży po Europie. A i tak jej sytuacja materialna, zwłaszcza pod koniec życia, pozostawiała wiele do życzenia. Mimo znacznych zmian jakie w XX wieku zaszły w obszarze upowszechniania sztuki oraz w dostępie do edukacji artystycznej, o specyficznych warunkach do prowadzenia twórczej aktywności, często określanych wprost jako trudne, mówi się wiele i coraz głośniej (ogólnopolskie fora, kongresy, wreszcie: rządowe prace nad ustawą o zawodzie artysty/ki). Dodatkową, w końcu mocno obecną w tej narracji perspektywą, jest ta kobieca, mocno związana z przyzwyczajeniami czy oczekiwaniami wobec wykonywania przez nas pracy nie tylko opiekuńczej (dzieci, rodzice, osoby partnerskie), ale i emocjonalnej, których skutkiem ubocznym jest zazwyczaj mniej czasu i energii na działalność artystyczną.
Nie jest jednak tylko źle i trudno – przyglądając się strategiom działania Boznańskiej, spróbujemy zainspirować się jej praktykami oraz nadbudować je o współczesne taktyki kobiet-artystek. Porozmawiamy o mechanizmach i narzędziach, które mogą sprzyjać prowadzeniu aktywności twórczej w większym komforcie. Podzielimy się możliwościami, jakie daje nam polski system funkcjonowania w kulturze, omówimy również charakterystyczne dla niego zjawiska, rynek sztuki czy nowe formy prezentowania i promowania swojej aktywności. Kontekst historyczny przybliży nam Karolina Dzmira-Zarzycka, autorka mającej ukazać się w połowie tego roku książki poświęconej pracowniom artystek na przełomie dziewiętnastego i dwudziestego wieku. O swoich doświadczeniach, bardzo różnorodnych i opartych na wielu eksperymentach (albo jak ktoś woli: próbach i błędach), opowiedzą dwie wrocławskie twórczynie: interdyscyplinarna artystka Karina Marusińska, która ma za sobą wiele lat pracy indywidualnej, w kolektywach, na Akademii i poza nią oraz ilustratorka i graficzka Aleksandra Czudżak, autorka murali, ilustracji książkowych, okładkowych, plakatowych i projektów płyt muzycznych. Rozmowę poprowadzi menadżerka kultury koordynująca w WIK-u projekty kompetencyjne, m. in. dla osób twórczych, Anka Bieliz.
O prelegentkach:
Anka Bieliz - animatorka, edukatorka i menadżerka kultury. Absolwentka socjologii, historii sztuki, kulturoznawstwa oraz communication design na Uniwersytecie Wrocławskim. Od 2014 roku współtworzy Wrocławską Fundację Filmową. W latach 2015–2016 koordynowała projekty wymiany rezydencyjnej prowadzone we Wrocławiu i na Dolnym Śląsku w ramach Programu Rezydencji Artystycznych A-i-R Wro (Europejska Stolica Kultury 2016). Od 2017 do 2023 roku główna koordynatorka programu Mikrogranty Wrocławskiego Instytutu Kultury. Obecnie główna specjalistka ds. rozwoju pola kultury w WIKu oraz Dyrektorka Programowa Festiwalu Filmów o Mieście i Architekturze MIASTOmovie. Członkini Rady Programowej Fundacji Ładne Historie oraz Ołbińskiego Centrum Aktywności Lokalnej. Zaangażowana w liczne lokalne projekty społeczne o charakterze animacyjnym, edukacyjnym i kulturotwórczym oraz badawcze (m. in. „Sympozjum Wrocław 70/20”, „Diagnoza Wrocławskiej Kultury”, „Praktyki Twórcze. Cykl szkoleń i konsultacji wraz z mentoringiem dla artystów i artystek sztuk wizualnych z Wrocławia i Dolnego Śląska”)
Karolina Dzmira-Zarzycka - historyczka sztuki i polonistka, absolwentka Uniwersytetu Wrocławskiego, autorka biografii „Samotnica. Dwa życia Marii Dulębianki” (2022). Wrocławianka Roku 2022 w kategorii: Działalność artystyczna – Twórczynie. Od wielu lat pisze artykuły popularnonaukowe o sztuce, kulturze i historii kobiet, w których często przybliża sylwetki mniej znanych bohaterek: artystek, podróżniczek, badaczek, działaczek społecznych. Prowadzi także poświęconego podobnej tematyce bloga Prenumeratorka.
Na przełomie czerwca i lipca 2025 roku nakładem Wydawnictwa Marginesy ukaże się jej nowa książka poświęcona pracowniom artystek na przełomie dziewiętnastego i dwudziestego wieku, w której nie zabraknie historii związanych z Olgą Boznańską. Prace nad książką realizowała między innymi w ramach stypendium Województwa Dolnośląskiego dla osób zajmujących się twórczością artystyczną oraz upowszechnianiem kultury (2023).
Karina Marusińska - artystka interdyscyplinarna, nauczycielka akademicka z tytułem doktory habilitowanej, animatorka społeczno-kulturalna. Urodzona w Piotrkowie Trybunalskim (1983), ukończyła Akademię Sztuk Pięknych we Wrocławiu – Wzornictwo, Projektowanie Ceramiki (2003-2008). Studiowała także w ramach programów stypendialnych na hiszpańskim Uniwersytecie Kraju Basków w Bilbao (2007) i we francuskim Instytucie Ceramiki w Guebwiller (2008). Odbyła studia podyplomowe Design Management prowadzone przez Instytut Wzornictwa Przemysłowego i Kolegium Gospodarki Światowej Szkoły Głównej Handlowej w Warszawie (2009-2010) oraz międzynarodowe studia podyplomowe „Kaolin” na kierunku sztuka i design we współczesnej ceramice w ENSA Limoges we Francji i Chinach (2013-2014). Pracuje na wrocławskiej ASP jako adiunktka w Pracowni Ceramiki Kontekstualnej, prowadzonej wraz z prof. Mirosławem Kocińskim (od 2010). Współtworzyła grupę projektową Wzorowo (2008-2014). Należy do kolektywu Food Think Tank (od 2014) i grupy performerskiej Łuhuu! (od 2005). www.marusinska.pl
Aleksandra Czudżak - ilustratorka i graficzka. Absolwentka Akademii Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu. Jej pracę dyplomową “Pies” pokazywano na wystawie najlepszych polskich dyplomów projektowych w 2018 roku. Specjalizuje się w ilustracji, rysunku i grafice warsztatowej (szczególnie technice akwaforty). Jest także autorką murali, które realizowała dla wrocławskiego i łódzkiego ogrodu zoologicznego. W swoich pracach porusza tematykę kobiecości, archetypów, przyrody, baśni ludowych i mitów. Autorka ilustracji książkowych, okładkowych, plakatowych i projektów płyt muzycznych, współpracująca z zagranicznymi wydawnictwami (m.in. DK books). Jej prace pokazywano na zbiorowych i indywidulanych wystawach. Laureatka stypendiów artystycznych. W ostatnim czasie przygotowała ilustracje do nowego wydania “Góralskich czarów. Leksykonu magii Podtatrza i Beskidów Zachodnich” (2024), który ukazał się nakładem Tatrzańskiego Parku Narodowego. Autorka ilustrowanej książki “Jak nazwać pieska?” (Wydawnictwo Wolno 2024).
