Czarny to mój szczęśliwy kolor. Spektakl Michała Przybyły

Czarny kolor to peleryna, maska, tarcza. Czarny kolor to idol chłopca, guru, wzór do naśladowania. Czarny kolor to pokój z dzieciństwa, gdzie odbywały się pierwsze pokazy tańca, treningi, kondycjonowanie ciała. Czarny kolor to figura spełnienia, satysfakcji, sukcesu, cel na końcu drogi.

Czarny kolor to wyspa, utopia, przestrzeń marzeń i wyobrażeń, wyidealizowanej przyszłości. Czarny kolor to pragnienie bycia najlepszym, bycia zwycięzcą. Czarny kolor to podejmowanie próby, konfrontacja, pojednanie. Czarny kolor to Flashdance. Czarny kolor to rozwarstwianie, rozszczelnianie, rozbrajanie.

Spektakl solowy „Czarny to mój szczęśliwy kolor” to projekt-hybryda łączący teatr tańca, lecture performance, teatr fizyczny, groteskę, teatr dramatyczny i stand up, poruszający zagadnienia dezintegracji ciała w kryzysie zdrowia psychicznego – depresji, w kontekście pracy artystycznej. Jest to próba znalezienia form ekspresji, które w sposób najbardziej autentyczny pozwolą na wyrażanie siebie w życiu i na scenie.

„Czarny to mój szczęśliwy kolor” jest odnajdywaniem głęboko zakorzenionych potrzeb i wewnętrznego dziecka, zmaganiem się z własnymi demonami oraz oczekiwaniami – zarówno tymi stawianymi wobec siebie samego, jak i tymi, płynącymi ze społecznych norm i kulturowych przekonań. Jest przestrzenią odzyskiwania wolności i wyzwalaniem się z systemu opresji.