Spacer po Wrocławiu na 4 łapy [MAPY]

To trasa dla lubiących długaśne łażenie ze Starymi. Czasem uda mi się swoich na to namówić i wtedy jest ekstra – biegam, niucham i znajduję patyki. Niestety jest jeden minus... biegacze i rowerzyści, których w tym miejscu przewija się wieeelu. Ja najbardziej nie przepadam za rowerami i mocno wtedy szczekam i straszę ich, żeby sobie już jechali, ale wtedy Stara na mnie krzyczy, że nie wolno i trafiam na smyczkę. To jest więc raczej trasa dla tych, co nie mają nic do rowerów i biegających ludzi. Pozostali muszą się liczyć z tym, że część spaceru przewaletują na smyczy. Daję więc swoje 6/10. Plus za to, że się duuużo chodzi, minus, że część trasy na smyczy.

To jest supertrasa! Bardzo lubię tu wpadać ze Starymi, bo mamy blisko:) Poza tym tu uczyłam się kiedyś w szkółce posłuszeństwa i miło wspominam ten czas. Nauka wprawdzie troszkę poszła w las, ale nie oszukujmy się, Starzy też nie pamiętają wszystkiego, czego się nauczyli w podstawówce. Do meritum, trasa naprawdę superowa, jest dużo krzaczorów, w które można wejść i poniuchać. Czasem trafi się na jakąś wiewiórkę, to się trochę za nią pobiega, poza tym jest duuużo innych piesonów. Rowerzyści i biegacze wprawdzie też są, ale Starzy wybierają takie ścieżynki, na których nie można ich spotkać. Czasem chodzimy tam razem z Kitajcem i on też jest zadowolony. Jak jest fajnie, to spacer kończymy na placu zabaw i tam to już w ogóle Starzy rozpływają się jak przejdę po rampie albo przez tunel. Wtedy jest śmiesznie. Daję swoje 10/10.

Tu też czasami wpadamy i miło wspominam te przechadzki. Latem jednak trzeba być przygotowanym na chmarę komarów – uprzedźcie swoich Starych, bo pogryziony człowiek to człowiek, chcący wracać szybciej do domu, więc coś na komary niech sobie wezmą! Trasa bardzo fajna i ciekawa. Osobiście muszę stwierdzić, że nie jest bardzo popularna wśród piesonów, więc jeśli ktoś z was woli spokojne spacery, z dala od innych czworonożnych, to jest to dobry pomysł. Mam swoje podejrzenia co do powodów małej popularności tej trasy – mam kilku takich kumpli, którzy jak tylko widzą kawałek wody typu staw albo rzeka, to ku przerażeniu swoich Starych, od razu do niej wbiegają. A że podczas tej trasy pokus jest dużo, to przezorni ludzie nie zabierają swoich czworonożnych w to miejsce. Tak mi się wydaje! Trasa więc fajna, ale trzeba uważać na łapy, bo niestety to ulubione miejsce biwakowe niektórych ludzi, którzy nie zawsze sprzątają po sobie rozbite butelki.

We wszystko, co się parkiem zwie, Gazozo chętnie mknie! – takie powiedzonko sobie wymyśliłam. No i tak też jest z trasą Racławicką. W parku jest dużo patyków, więc zawsze coś można w zębach poobracać, poza tym są krzaczory, w których można węszyć, są drzewa, więc latem nie jest gorąco, a jak trochę pada, to się nie moknie całkowicie. Poza tym jest tam górka!!! I to jest ekstra, bo można pod nią wbiegać i zbiegać i nagle, jak Stara rzuci piłeczkę, to ta leeeeci i leeeeeci z tej górki tak daleko, że w końcu jest za czym pobiegać. No i najważniejsze! Jest dużo piesonów! Więc jest się z kim ścigać i obwąchiwać i jest komu podprowadzać piłki. To jest bardzo przyjemna trasa, daje jej 9/10, bo jednak bardziej lubię trasę Grabiszyńską:)

Bardzo lubię spacerować ze Starymi nad brzegiem Odry. Cisza, spokój, gdzieniegdzie kaczka wylegująca się na trawie albo kaczka pływająca w wodzie, albo kaczka, która leci i takie tam. Można więc tu spotkać dużo kaczek, ale nie tylko! Trasa Kozanowska jest bowiem chętnie uczęszczana przez innych ludzi z piesami, i to jest super! Bo niuchania i skakania, i biegania jest wtedy co niemiara. Najlepiej nie iść po koronie wału, a zejść nieco niżej, nad rzekę, wtedy unikniemy spotkań z rowerzystami i biegaczami i nie trafimy na smyczkę..! Minus tego jest jednak taki, że często nad samym brzegiem jest duuużo błota, więc jeśli nie przepadacie za pospacerowym prysznicu, to lepiej uważajcie, na co stąpacie! Jak dla mnie ocena 8/10, bo jednak wolę parki:)