Najokazalszym z budynków mieszczących się na Ostrowie Tumskim jest, odbudowana po wojennych zniszczeniach, gotycka katedra św. Jana Chrzciciela oraz kościół Świętego Krzyża. Znajduje się tu również Muzeum Archidiecezjalne, będące najstarszą, zachowującą ciągłość historyczną, placówką muzealną we Wrocławiu. Od ponad 100 lat gromadzi ono zabytki sztuki sakralnej, które, wycofane z użytku kultowego, mają ogromną wartość historyczną i artystyczną. Wśród nich znaleźć możemy Księgę Henrykowską z XIII–XIV wieku z pierwszym zdaniem zapisanym w języku polskim.
Katedra św. Jana Chrzciciela – zwana matką kościołów śląskich, jest najwspanialszym zabytkiem gotyckiej architektury sakralnej. Jej historia zaczyna się od zjazdu gnieźnieńskiego, kiedy to w 1000 roku utworzono biskupstwo wrocławskie obok krakowskiego i kołobrzeskiego. Przez wieki ulegała wojennym zniszczeniom i pożarom. Odbudowana już w 1951 roku została konsekrowana przez abp. Stefana Wyszyńskiego – prymasa Polski. We wnętrzu katedry podziwiać możemy cenne zabytki rzeźby i malarstwa: tryptyk Zaśnięcia Najświętszej Marii Panny z 1552 roku (przeniesiony z Lubina), murowana ambona (1723), dębowe stalle powstałe w latach 1662-1665, a także liczne nagrobki z okresu średniowiecza, manieryzmu i baroku. Katedra ma aż 21 kaplic, z których godne uwagi są przede wszystkim: św. Elżbiety (1680-1686) i Elektorska (1716-1721) będąca dziełem wybitnego wiedeńskiego architekta J.B.Fischera von Erlach.
Z tarasu widokowego katedry, na który można dostać się wjeżdżając windą, oglądać można panoramę Wrocławia i okolic. Najbardziej urokliwym zakątkiem Ostrowa Tumskiego jest ulica Kanonia, powstała już w średniowieczu, przy której mieści się kościół św. Idziego – najstarszy z istniejących wrocławskich kościołów.
Ostrów Tumski – 2010 rok