Mistrz Gardiner w NFM
Starzy bywalcy festiwalowi przyzwyczaili się do pierwszego wieczoru Wratislavia Cantans w katedrze Marii Magdaleny, gdzie, z reguły, rozbrzmiewało wielkie dzieło wokalno-instrumentalne – oratorium, msza etc. Wtedy jednak nie było jeszcze sali Narodowego Forum Muzyki z tą zdumiewającą wprost akustyką, która pozwala cieszyć się każdym najdrobniejszym detalem brzmieniowym. A w przypadku takich mistrzów, jak dyrygent John Eliot Gardiner to wyjątkowo ważne (choć Anglik zachwycił także lata temu bachowskimi kantatami w niedobrym akustycznie kościele św. Elżbiety), bo Anglika nie zadowala samo wykonanie, ono musi poruszyć, zmusić widza do wzmożonej uwagi, chwycić za gardło.
Gwiazdy inauguracyjnego wieczoru
Podczas czwartkowego koncertu (który zostanie zresztą powtórzony w piątek o 19.00 w NFM) nawet ci, którzy do opery barokowej podchodzą „z pewną taką nieśmiałością” z powodu zbyt dużego nagromadzenia postaci, czy niejednokrotnie zawiłego libretta, które nie zawsze wychodziło spod ręki literata par excellence, mogli odetchnąć z ulgą. Mało tego, pośmiać się, autentycznie wzruszyć i posłuchać śpiewaków, którzy swoją profesję uprawiają z miłością i oddaniem pod spokojną, ale niezwykle czujną kuratelą Johna Eliota Gardinera dyrygującego swoim English Baroque Soloists. Właściwie trudno wskazać gwiazdę wieczoru, choć największe brawa, za partię wiernej Penelopy zebrała, co było raczej oczywiste, Lucile Richardot, publiczność oklaskiwała też Krystiana Adama Krzeszowiaka (Telemach), czy świetną parę sceniczną Anna Denis (Melanto) i Zachary Wilder (Eurymach).
Prawdopodobnie znajdą się fani, którzy raz jeszcze kupią bilet na tę operę (i wybiorą się w piątek). Innym pozostaje poczekać na płytę (podczas obydwu koncertyów w NFM dzieło Monteverdiego jest rejestrowane) albo zatrzymać jak najdłużej w pamięci wiele mistrzowsko wykonanych fragmentów, jak choćby chóry (Feaków, czy niebian), dowcipna scena, w której służka Melanto próbuje nakłonić Penelopę do tego, by obdarzyła kogoś ponownie miłością (i służąca zachęcająco mruczy miłosną zachętę), albo sługa Iros, niepoprawny obżartuch i pyszałek, zostaje ukarany i lamentuje nad swoim losem (by wzmóc efekt – a śliślej jęk – śpiewak Robert Burt z całej siły położył ręce na klawiaturze pozytywu, a dysonans idealnie dopełnił brzmienie). Patricia Hofstede zaprojektowała inspirowane starożytną Grecją proste kostiumy, które swobodnie mogły być scenicznymi kreacjami, a ich elegancja i umiejętnie dobrane kolory oraz fasony dopełniły muzycznego dzieła. Reżyserujący John Eliot gardiner i Elsa Rooke świetnie i w prostych gestach poprowadzili śpiewaków tak, by uwiarygodnili wszystkie sceniczne sytuacje.
Opera Monteverdiego także w piątek
Są jeszcze bilety, więc można się decydować i warto!
Koncert: Monteverdi – Il ritorno d’Ulisse in patria
Koncert / Klasyczna
od 7 września 2017 do 8 września 2017 
Narodowe Forum Muzyki (NFM) Wrocław
Festiwal potrwa do 17 września
Są jeszcze bilety na koncerty (przeczytacie o nich w naszej zapowiedzi), warto też śledzić na bieżąco stronę Narodowego Forum Muzyki, bo tam znajdziecie także informacje o dodatkowych biletach na wyprzedane koncerty. O koncertach na Dolnym Śląsku przeczytacie w specjalnym tekście.
Międzynarodowy Festiwal Wratislavia Cantans 2017
Koncert / Klasyczna od 7 września 2017 do 17 września 2017 Wrocław - różne lokalizacje wg programu dnia
