Muzeum otrzymało też od niemieckiej fundacji rysunek autorstwa malarza Paula Fegeler-Felkendorffa, który przed wojną znajdował się w muzealnych zbiorach.
Dzieła sztuki średniowiecznej odzyskało Muzeum Narodowe we Wrocławiu. Było to możliwe dzięki prowadzonej od lat przez oba muzea polityki łączenia zespołów zabytkowych, rozbitych w czasie i bezpośrednio po zakończeniu II wojny światowej.
Ukrzyżowanie tęczowe z wrocławskiego kościoła św. Marii Magdaleny należy do najciekawszych pod względem ikonograficznym monumentalnych, wielofigurowych śląskich Ukrzyżowań tęczowych w stylu pięknym. Datowane jest na lata około 1410-1420. Przyjmuje się, że powstało ono w pracowni wrocławskiej. Grupę, charakteryzującą się dramatyczno-teatralnym ujęciem, tworzą wyrzeźbione w drewnie lipowym, polichromowane temperą, ponadnaturalnej i naturalnej wielkości figury: Chrystusa na krzyżu, św. Marii Magdaleny, Matki Boskiej Bolesnej, św. Jana Ewangelisty oraz Longinusa i setnika.
W 1942 r. figury asystencyjne wywiezione zostały przez Niemców z Wrocławia i zdeponowane w klasztorze Franciszkanów w Prudniku. Wojenne losy figury Chrystusa Ukrzyżowanego nie są do końca jasne, prawdopodobnie nie została ona wywieziona z Wrocławia i przechowywana była w gmachu Schlesisches Museum für Kunstgewerbe und Altertümer, zburzonym w czasie oblężenia miasta. Świadczą o tym poważne uszkodzenia rzeźby. W 1948 r. zespół podzielono pomiędzy dwa muzea – we Wrocławiu i w Warszawie. W zbiorach wrocławskich znalazły się wówczas figury Chrystusa Ukrzyżowanego, św. Marii Magdaleny i Longinusa, do zbiorów warszawskich przekazano natomiast rzeźby Matki Boskiej Bolesnej, św. Jana Ewangelisty i setnika. W roku 2000 pozostające w zbiorach wrocławskich figury wypożyczono Muzeum Narodowemu w Warszawie, gdzie wraz z rzeźbami z kolekcji warszawskiej wystawione zostały na wystawie stałej.
Teraz grupa Ukrzyżowania tęczowego powróciła na stałe do Wrocławia, gdzie w Muzeum Narodowym pokazywana będzie – w całości po raz pierwszy po 1945 r.– na wystawie stałej „Sztuka Śląska XIV-XVI w.”
Muzeum Narodowe we Wrocławiu wzbogaciło się także o rysunek wrocławskiego artysty Paula Fegeler-Felkendorffa. Odnaleziona niedawno w Berlinie praca została przekazana przez Niemiecką Fundację im. Ferdinanda Möllera.
Praca przed II wojną światową znajdowała się w zbiorach Śląskiego Muzeum Sztuk Pieknych we Wrocławiu.
Rysunek tuszem przedstawiający portret mężczyzny jest dziełem wrocławskiego malarza Paula Fegeler-Felkendorffa (1899-1945). Został on niegdyś kupiony w berlińskiej Galerii Ferdinanda Möllera przez działające przy Muzeum wrocławskim Towarzystwo Przyjaciół Sztuki (Gesellschaft der Kunstfreunde) i w lipcu 1931 złożony w muzeum jako trwały depozyt tego Towarzystwa. W okresie hitlerowskim depozyty Towarzystwa, jak i innych organizacji, które uległy rozwiązaniu z nakazu władz, zostały w większości wpisane do inwentarza muzealnego. Tak się nie stało z omawianym rysunkiem, który zwrócono dawnemu właścicielowi - Möllerowi. Rysunek odnaleziono niedawno w archiwum dawnej Galerii Möllera, którym zarządza obecnie Fundacja jego imienia. Ponieważ oznaczony jest pieczątką dawnego muzeum wrocławskiego i numerem inwentarza, dzięki czemu można było to dzieło zidentyfikować, Fundacja im. Ferdinanda Möllera postanowiła dzieło przekazać do zbiorów Muzeum Narodowego we Wrocławiu.
