Popiersie Tadeusza Różewicza w Galerii Sławnych Wrocławian

Tadeusz Różewicz we Wrocławiu żył od 1968 r. aż do śmierci w roku 2014. W uroczystości upamiętniającej wielkiego artystę wzięli udział m.in. żona pana Tadeusza, Wiesława Różewicz, oraz prezydent Wrocławia Rafał Dutkiewicz.

– Wrocław to wyjątkowe miasto dla Tadeusza Różewicza. W Muzeum Pana Tadeusza wkrótce powstanie jego gabinet, gdyż spuściznę po wielkim poecie przekazano Ossolineum. Tydzień temu byłem również w Karpaczu, kolejnym magicznym miejscu dla wielkiego mistrza. Bardzo się cieszę, że od teraz popiersie Tadeusza Różewicza będzie można podziwiać w galerii wybitnych wrocławian – powiedział Rafał Dutkiewicz.

Blisko 30 marmurowych popiersi w galerii

Galerię Sławnych Wrocławian otwarto w 1997 roku w Sali Mieszczańskiej Starego Ratusza. Nawiązuje ona do tradycji zakładania miejsc poświęconych ważnym postaciom bądź bohaterom narodowym – tzw. Walhall. Wśród prezentowanych tam osobistości znajdują się dawni obywatele miasta, których sława sięgała daleko poza jego granice. Są wśród nich zarówno naukowcy, politycy, sportowcy, jak i artyści, którzy żyli i działali w niemal wszystkich okresach historycznych.

W galerii znajduje się prawie 30 klasycznych popiersi, wykonanych z marmurów śląskich przez znanych wrocławskich rzeźbiarzy. Ekspozycję otwiera książęca para: Henryk Brodaty (1168-1238) i św. Jadwiga (1170-1243), a – do tej pory – zamykał ją zmarły w 2011 roku artysta Eugeniusz Get-Stankiewicz. Można tu również zobaczyć rzeźbione podobizny m.in.: Ferdinanda Lassallea, Adolfa Andersena, Jana Mikulicza-Radeckiego, Edyty Stein (św. Teresy Benedykty od Krzyża), Gerharta Hauptmanna, Maxa Borna, Wandy Rutkiewicz i innych.

Popiersie Tadeusza Różewicza znalazło się pomiędzy podobiznami Eugeniusza Geta-Stankiewicza oraz Henryka Tomaszewskiego, twórcy wrocławskiej pantomimy. Z jednym i drugim Różewicz bardzo się przyjaźnił.

Wspomnienie Tadeusza Różewicza

Tadeusz Różewicz to wybitny wrocławski dramaturg, poeta, pisarz i scenarzysta, tłumacz, prozaik, satyryk. Urodził się w Radomsku w roku 1921 w rodzinie urzędnika sądowego. Jego edukację przerwał wybuch wojny. Za sprawą starszego brata, Janusza Różewicza trafił do konspiracji. W Armii Krajowej został zaprzysiężony pod pseudonimem „Satyr”. W latach 1943-44 walczył z bronią w ręku, ale już wówczas zaczął pisać pierwsze wiersze. Po wojnie Tadeusz Różewicz przeniósł się do Krakowa, tam rozpoczął studia z historii sztuki na Uniwersytecie Jagiellońskim oraz należał do grupy Awangardy Krakowskiej.

W 1950 r. wyjechał do Budapesztu. Po roku wrócił jednak do Gliwic – tam urodzili się synowie małżeństwa Różewiczów – Kamil i Jan. Tadeusz Różewicz zafascynowany awangardą paryską napisał swoje najbardziej rewolucyjne dzieło – dramat „Kartotekę”. W 1968 roku zamieszkał we Wrocławiu, gdzie żył do śmierci. Książki Tadeusza Różewicza przełożono na 50 języków. W roku 2000 otrzymał Nagrodę Literacką „Nike” za tom poetycki „Matka odchodzi”. Zmarł 24 kwietnia 2014 r. we Wrocławiu. Zgodnie z wolą poety jego prochy zostały złożone na cmentarzu przy kościele ewangelickim Naszego Zbawiciela w Karpaczu.