Reżyserem Filmu jest Krzysztof Kundera, także dziennikarz i znawca historii naszego regionu. W dokumencie poznamy losy kilkudziesięciu osób, które w latach 1945-1946 trafiły właśnie do Wrocławia. Jedną z tych bohaterów jest właśnie Maria Woś. Jak twierdzi dziennikarka, tamte lata są cały czas żywe. I niestety także bolesne, jak choćby wypędzenie z ukochanego Lwowa. Film ma pokazywać losy kresowiaków, ale także osób, które do Breslau przybyły w poszukiwaniu pracy.
Maria Woś urodziła się 22 marca 1934 r. we Lwowie. W czerwcu 1946 r. ekspatriowana do Wrocławia. W latach 1951-1955 studiowała polonistykę na Uniwersytecie Wrocławskim. Przez trzy lata pracowała jako nauczycielka języka polskiego w IX LO we Wrocławiu. Później trafiła do rozgłośni wrocławskiej Polskiego Radia. Pracowała kolejno w redakcjach: Łączności ze Słuchaczami, Młodzieżowej, Oświatowej i Literackiej. Za swoje najcenniejsze przygody zawodowe tego okresu uważa redagowanie w latach 1965-1969 razem z utalentowanymi młodymi ludźmi cyklicznej audycji „My Nastolatki” oraz w latach 1976-1981 udział w ogólnopolskim cyklu radiowych lekcji języka polskiego „Radio-Szkole”. Wielką radość sprawiało jej także przygotowywanie oprawy muzycznej audycji literackich. W stanie wojennym odeszła z radia i pracowała jako nauczycielka polskiego kolejno w kilku liceach. Jednocześnie uczestniczyła w działalności Arcybiskupiego Komitetu Charytatywnego, obserwując i dokumentując procesy polityczne. Wiosną 1989 r. na zaproszenie Komitetu Obywatelskiego w kilkuosobowym zespole realizowała radiową kampanię wyborczą Solidarności. Po wygranych wyborach wróciła do radia (w 1990 r.), z którym jest związana do dziś. (www.radiowroclaw.pl)
