– Nie ma we Wrocławiu bardziej charakterystycznych powojennych gmachów niż kompleks mieszkaniowo-usługowy przy pl. Grunwaldzkim. Zaprojektowany przez Jadwigę Grabowską-Hawrylak pod koniec lat sześćdziesiątych, zespół uznawany jest za jeden z najlepszych, najbardziej wyrazistych i zarazem najbardziej kontrowersyjnych dzieł architektury w powojennej Polsce – o „Manhattanie” pisze Marta Czyż w zapowiedzi wystawy znakomitej wrocławskiej architektki. – Gdy powstawał, był przejawem niezgody na powtarzalność – miał stanowić radykalny wyłom w masie tysięcy budynków mieszkalnych podobnych do siebie jak dwie krople wody.
Wystawa w Muzeum Architektury to efekt benedyktyńskiej pracy, żmudnych poszukiwań szkiców, projektów, zdjęć, relacji. Archiwa biura projektów Miastoprojektu, w którym Grabowska-Hawrylak pracowała, nie zachowały się, a jej prywatne zbiory zniszczyła powódź w 1997 roku. Ekspozycji towarzyszy premiera książki dotycząca dokonaniom architektki. To nie katalog do wystawy ani monografia, podkreślają organizatorzy. To zbiór doskonałych esejów kuratora wystawy Michała Dudy na temat architektury Grabowskiej-Hawrylak, świetnie udokumentowane opowieści o czasach i realiach społecznych, politycznych, w których powstawały dzieła wrocławianki, o samych budowlach i ich późniejszych losach.
