Francuski kandydat do Oscara i zdobywca Wielkiej Nagrody Jury na festiwalu w Wenecji. Wstrząsający, prowokacyjny dramat sądowy, w którym na ławie oskarżonych zasiada młoda imigrantka posądzona o zamordowanie swojej 15-miesięcznej córeczki. Sprawa wydaje się być przesądzona: dziewczyna przyznaje się do winy. Jednak jej szokująca spowiedź przed przysięgłymi nie tylko komplikuje proces, ale i uniemożliwia łatwe ferowanie wyroków. Alice Diop scenariusz tej historii oparła na faktach, ale jej film staje się manifestem skierowanym przeciwko oskarżaniu – matek i kobiet, szczególnie tych „obcych”, o innym kolorze skóry. „Saint Omer” niepostrzeżenie konfrontuje nas z naszymi własnymi uprzedzeniami, sprawia, że odkrywamy w sobie ławników, adwokatów, sędziów. Ale ta opowieść sięga jeszcze głębiej: ku kolektywnym wyrwom w sercach i pamięci; ku córkom dziedziczącym traumy matek. Bo wykluczenie i pogarda też bywają narzędziem zbrodni. Alice Diop - urodzona w 1979 roku francuska reżyserka i scenarzystka o senegalskich korzeniach. Absolwentka La Fémis (reżyseria dokumentalna), Sorbony (kolonialna historia Afryki) i Universite d’Evry (socjologia wizualna). W swoich dokumentach czyni widzialnymi marginalizowane grupy i społeczności, wnikliwie portretuje mieszkańców podparyskich przedmieść, obnaża mechanizmy rasowych i klasowych uprzedzeń. Jej dokument My, z przedmieść Paryża (2021) był zwycięzcą sekcji Encounters na Berlinale, a fabularny debiut Saint Omer otrzymał Wielką Nagrodę Jury oraz nagrodę za debiut na festiwalu w Wenecji, był też francuskim kandydatem do Oscara. Alice Diop to pierwsza czarna reżyserka reprezentująca Francję w oscarowym wyścigu.
