Tomasz Kozubek zaznacza, że po wojnie jako pierwszy z wrocławskich placów i ulic otrzymał polską nazwę - plac Wolności. W ten sposób nawiązano do uroczystej defilady dywizji II Armii Wojska Polskiego, która odbyła się tu już 26 maja 1945 roku.
Później plac stracił na znaczeniu. Został sprowadzony do roli składnicy cegieł odbudowywanego Wrocławia. Utworzono tu ponadto tymczasową linię wąskotorową do Dworca Świebodzkiego, którą transportowano gruz i cegły.
Z czasem składnicę przekształcono w Centralną Bazę Produkcji Pomocniczej. Miała ona służyć jako ośrodek dyspozycyjny materiałów budowlanych podczas powstawania Kościuszkowskiej Dzielnicy Mieszkaniowej oraz dzielnicy PKWN.
– W latach 60. i 70. XX w. plac Wolności służył jako miejsce kiermaszu książek w ramach Dni Oświaty, Książki i Prasy. Święto inaugurowano przeważnie 3 maja i trwało ono około dwóch tygodni. Po transformacji ustrojowej na placu Wolności istniało półlegalne i mało estetyczne targowisko, które zlikwidowano dopiero pod koniec lat 90. – dodaje historyk.
Pierwszym zrealizowanym projektem w XXI w. na placu był tzw. skatepark. Po śmiertelnym wypadku, do którego na nim doszło, został zamknięty w 2005 r.