Spektakl „Anty-Gone TRYPTYK”, inspirowany „Antygoną” Sofoklesa, jest zapowiadany jako jeden z największych projektów teatralnych Teatru Pieśń Kozła.
„Anty-Gone TRYPTYK”: 30 artystów na scenie
W przedstawienie zaangażowanych jest łącznie 30 artystów, widowisko wymaga też większej przestrzeni, a w pierwszej części będzie dominowała nieomal rockowa muzyka. Jednak pozostajemy sobą: sięgamy do wielkich mitów kultury, a w tym spektaklu pełnymi garściami czerpiemy z kultury antycznej – mówi Grzegorz Bral, twórca i dyrektor Teatru Pieśń Kozła, reżyser „Anty-Gone TRYPTYK”.
Zgodnie z tradycją Teatru Pieśń Kozła, możemy się spodziewać spektaklu, w którym pierwszoplanową rolę odegrają muzyka i śpiew.
– Kluczem do Sofoklesa są słowa, obrazy i muzyka połączone w jedność. W trakcie naszych badań i poszukiwań odkryliśmy, że antyczna grecka rytmika jest bardzo rockowa, a bębny wikingów, o konstrukcji sprzed 1000 lat, znakomicie nadają się do jej eksploracji. Dlatego na scenie pojawi się siedem bębnów, które zbudowaliśmy dokładnie na wzór średniowiecznego oryginału, jak i gitara elektryczna oraz perkusja, ale też, w innej części spektaklu, wiolonczela – opowiada Grzegorz Bral.
„Anty-Gone TRYPTYK” – premiera w Teatrze Pieśni Kozła
Spektakl / Tylko dla dorosłych
od 22 listopada 2018 do 23 listopada 2018
Teatr Polski we Wrocławiu
W przedstawieniu wezmą udział performerzy, wokaliści, śpiewacy operowi, instrumentaliści i tancerze, m.in. z Japonii, Niemiec i Włoch, a także wybitna choreografka z Francji Melanie Lomoff, występująca na najważniejszych scenach Europy, ale doskonale znana też z Brave Festival.
Jak wszystkie te środki artystyczne zostaną połączone w jednym widowisku? Forma spektaklu będzie dla Teatru Pieśń Kozła nowością. To tryptyk – w ramach premiery trzy przedstawienia zostaną wystawione razem, ale w przyszłości będą też funkcjonowały jako autonomiczne spektakle. Poszczególne części będą się od siebie wyraźnie różnić pod względem natężenia dźwięków, charakteru muzyki, aury i przesłania.
Pierwszy akt – „Siedem bram Teb” – to nowatorska forma koncertu performatywnego. Będzie opowieścią linearną i mocnym uderzeniem. Publiczność zostanie zderzona z agresywnym, pełnym ambicji światem widzianym z perspektywy Kreona. To będzie okazja, żeby posłuchać, jak działa laboratorium Teatru Pieśń Kozła, ponieważ twórcy spektaklu nakładają rockowe i jazzowe brzmienia na antyczne stopy metryczne.
Kontrapunktem dla tej części będzie drugi akt – „Anty-Gone”, odsłaniający świat z punktu widzenia tytułowej bohaterki. Tu dominować będą lekkość i subtelność, a na scenie zobaczymy współczesny balet połączony z operą.
Akt trzeci to „Ekstaza” – część najkrótsza, 20-minutowa, ale też najbardziej tajemnicza. Na scenie na pewno pojawią się wszyscy artyści z pierwszych dwóch części, a twórcy spektaklu nie zdradzają, jak będzie wyglądał jego finał.
– W każdej części dotykamy uniwersalnych ludzkich problemów i dążeń, dlatego bardzo ważny, jak zawsze dla nas, będzie poziom emocjonalny. Spektakl będzie wyrazisty, sugestywny i poruszający, a ostatni akt wyróżnia się intensywnością. Najważniejsze to wczytywać się w słowa, gesty i dźwięki – podkreśla Grzegorz Bral.
– Nasza Antygona wymaga większej przestrzeni, to spektakl momentami bardzo głośny, z rozmachem. Z jednej strony rzucamy w ten sposób rękawicę naszym widzom, przyzwyczajonym do bliskiego kontaktu z aktorami w naszej siedzibie, z drugiej – w tym przedstawieniu pozostajemy wierni naszym teatralnym poszukiwaniom – mówi Grzegorz Bral.
Przedstawienie „Anty-Gone TRYPTYK” dofinansowano ze środków Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego, pochodzących z Funduszu Promocji Kultury, oraz ze środków gminy Wrocław. Partnerem premiery jest Teatr Polski we Wrocławiu, gdzie przedstawienie zostanie pokazane.
„Anty-Gone TRYPTYK”: U źródeł ludzkich emocji
Wrocławski teatr, uznawany za jeden z najbardziej nowatorskich w Europie, przyzwyczaił widzów do przedstawień kameralnych i budowania bliskiej więzi między widownią a aktorami. Eksplorowanie i łączenie różnych wątków, gatunków i inspiracji to znamienna „wizytówka” Teatru Pieśni Kozła. Na przykład, w „Pieśniach Leara” szekspirowski dramat znalazł wyraz w gregoriańskim wielogłosie i korsykańskich rytmach. W 2012 r. spektakl ten był odkryciem dla międzynarodowej publiczności i krytyków na festiwalu Fringe w Edynburgu, a Teatr Pieśń Kozła otrzymał wtedy aż trzy prestiżowe nagrody: Scotsman Fringe First, Herald Archangel i specjalne wyróżnienie Musical Theatre Matters Award. Tu trzeba dodać, że po raz pierwszy Fringe First teatr otrzymał w 2004 r. za „Kroniki – obyczaj lamentacyjny”.
„Anty-Gone TRYPTYK”, reżyseria: Grzegorz Bral, dramaturgia: Alicja Bral, choreografia: Julien Touati (I część), Melanie Lomoff (II i III część), scenografia: Robert Florczak i Grzegorz Bral opracowanie muzyczne i aranżacja: zespół pod opieką Radosława Nowakowskiego (I), Maciej Rychły (II i III), Przemysław Michalak (II), kostiumy: Alicja Gruca, tłumaczenia greckich partii I części: Dimitris Varkas.
