– Budynek wpisano do rejestru zabytków w 2009 roku. Od tamtej pory nie był remontowany. Sień była prowizorycznie pomalowana na przypadkowe kolory. W czasach PRL-u otynkowano piaskowy portal wejściowy – wyjaśnia Zdzisław Żak z Biura Miejskiego Konserwatora Zabytków we Wrocławiu proponuje : do czasu tegorocznego remontu - portal piaskowcowy był niekompletny, nie posiadał górnej części-arkady, która została zrekonstruowana w trakcie obecnej renowacji – dodaje – wylicza Zdzisław Żak z Biura Miejskiego Konserwatora Zabytków we Wrocławiu.
Podczas prac odrestaurowano piaskowy portal z XVI wieku. Odtworzono także brakujące elementy. Dodatkowo w sieni odkryto kamienne zdobienia.
– To potwierdza środniowieczno-renesansowy charakter tej budowli. Dzięki badaniom stratygraficznym odtworzono oryginalny kolor sieni i elewacji. Dzięki temu kamienica odzyskała dawny blask – dodaje Zdzisław Żak.
Prace zakończą się na początku grudnia. Miejski konserwator zabytków dołożył do remontu ok. 60 tysięcy złotych.
Przeczytaj o remontach kamienic na ul. Kazimierza Wielkiego.
Historia Budynku
Na planach z 1587r. W miejscu obecnej kamienicy przy ul. św. Antoniego widać budynek szczytowy. Z kolei na rycinach z 1650 t. widoczna jest dwukondygnacyjna budowla otoczona ogrodem. Zapewne zachowanym elementem tej budowli jest odrestaurowany właśnie kamienny portal, wzniesiony ok. 1600 roku. Kamienica zyskała obecny kształt ok. 1853 roku. Sugeruje to układ i sklepienia piwnic. Autorem projektu przebudowy kamienicy był C. Weigelt. Inwestorem był Carl Oels ówczesny właściciel budynku. Plan przewidywał nadbudowę trzeciej i czwartej kondygnacji. Od podwórza zachowano oficynę przylegająca do kamienicy. Powstała także nowa klatka schodowa. Kamienica po przebudowie pełniła funkcję mieszkalną. Na parterze znajdowały się lokale usługowe.
