Zygfryd Stein - biografia ojca Edyty Stein
Zygfryd Stein był siedemnastym dzieckiem Samuela Józefa Steina. Urodził się 11 września 1844 roku w Wojsce, na terytorium ówczesnych Prus (obecnie Górny Śląsk). Po edykcie emancypacyjnym, wydanym 11 marca 1812 roku przez Fryderyka Wilhelma III, króla Prus, Żydzi stali się pełnoprawnymi obywatelami cieszącymi się wolnością wyznania, miejsca zamieszkania i wyboru zawodu (za wyjątkiem stanowisk państwowych).
Samuel i jego rodzina uczęszczali do synagogi w Wielowsi i tam też Zygfryd został obrzezany ósmego dnia życia, wraz z innymi dziećmi gminy żydowskiej, uczęszczał do szkoły publicznej i miał kontakt z rówieśnikami z całej okolicy.
W 1850 roku, jego ojciec nabył nieruchomość wraz z domem w Gliwicach i zbudował nowoczesny tartak parowy. Trzy lata później, kiedy Zygfryd miał zaledwie 9 lat Samuel Józef stracił wzrok i jako najstarszemu synowi przypadła mu szczególna rola - prowadzenie modlitwy w czasie wieczerzy sederowej oraz czytanie hagady.
W starej synagodze w Gliwicach pierwszego dnia po 13 urodzinach, jak każdy chłopiec żydowski, Zygfryd przeżył swoją bar micwę („syn przykazania”), podczas której stał pełnoletnim wobec Prawa Mojżeszowego.
Samuel Stein zmarł 1 września 1860 r. w Nowej Wsi na udar mózgu, po jego śmierci żona wraz z synem prowadziła dalej firmę pod szyldem „S. Steins Witwe”.
Zygfryd poznał swoją przyszłą żonę Augustę Courant w czasie jednej z podróży handlowych do Lublinitz (Lubliniec). Miała ona wtedy zaledwie 9 lat. Z tego czasu pochodzą najwcześniejsze listy, jakie do niej napisał. W listach z późniejszych lat pojawiają się stopniowo aluzje do małżeństwa, zdradzające jak było ono upragnione i jak zakochany był Zygfryd. Ślub odbył się 2 sierpnia 1871. Siegfried miał wtedy dwadzieścia osiem lat, a Augusta dwadzieścia jeden.
Po ślubie młoda para zamieszkała w Gliwicach i tu przyszły na świat ich pierwsze dzieci. Po dziesięciu latach, około 1881/1882, i po urodzeniu siódmego dziecka, a stracie dwóch, przeprowadzili się do Lublińca, gdzie Zygfryd z pomocą finansową rodziny żony, założył przedsiębiorstwo zajmujące się handlem drewnem, materiałami budowlanymi i węglem.
W 1884 r. rodzina zamieszkała w domu z ogrodem, należącym do rodziców Augusty. Później Zygfryd kupił składnicę węgla przy dworcu lublinieckim, a w 1889 nabył prawo wyrębu lasu w nadleśnictwie grafa Stolberga, ale tylko dzięki pomocy teściów udawało im się wiązać koniec z końcem.
Po dziewięciu trudnych latach w Lublińcu Siegfried i Auguste zdecydowali się przeprowadzić do Wrocławia w nadziei na lepsze warunki ekonomiczne, a także na łatwiejszy dostęp do szkół dla dorastających dzieci. Zygfryd sprzedał składnicę drewna i węgla wraz z inwentarzem i zaprzęgiem, i wiosną 1890 roku, po narodzinach dziesiątego dziecka - Erny, cała rodzina przeprowadziła się do Wrocławia.
Na początek wynajęli małe mieszkanie na Kohlenstraße, gdzie 12 października 1891 roku przyszła na świat ich najmłodsza córka Edyta. W pobliżu domu Zygfryd wydzierżawił plac składowy gdzie zamierzał otworzyć nowe przedsiębiorstwo handlowe.
Rodzina, jako zasymilowani obywatele pruscy, ale wierni religii ojców, uczęszczali do Nowej Synagogi, nazywanej też Synagogą Na Wygonie, stanowiącej centrum judaizmu liberalnego, Synagogę Pod Białym Bocianem przejęli Żydzi konserwatywni.
Zygfryd zmarł nagle 10 lipca 1893 roku, zaledwie trzy lata po przeprowadzce do Wrocławia, prawdopodobnie na udar słoneczny. Został pochowany na cmentarzu przy Lohestraße (ul. Ślężnej), a na jego nagrobku umieszczono napis: „Tu spoczywa w Bogu nasz umiłowany, drogi, niezapomniany mąż i ojciec Siegfried Stein, ur. 11 września 1844, zm. 10 lipca 1893. – Odpoczywaj w spokoju”.
