Dla laika to skrawek papieru przyklejany na pocztowej karcie. Dla znawców – to dzieło sztuki cenniejsze od złota.

Dla mnie największą satysfakcją jest to, gdy ludzie robią tu zdjęcia. Kiedyś usłyszałam – dziękuję pani za stworzenie kawałka raju na ziemi.

Przychodzę do pracy z nadzieją, że spotkam ciekawych ludzi, i przez dwadzieścia parę lat się nie zawiodłem.

Jestem szczęśliwy i dziękuję Panu Bogu, że mogę grać.

Do Wrocławia przyjechałem, żeby pomóc siostrze budować dom. Zostałem na całe życie.

Od ośmiu lat nie rozstaję się z kijkami nordic walking. To sposób na spędzanie wolnego czasu i rehabilitację.

Najważniejsze jest zdrowie i pomaganie innym.

Motto życiowe: jesteśmy tyle warci, ile dajemy innym ludziom.

Cieszę się, gdy mogę komuś pomóc.

Cierpliwość, pracowitość, życzliwość i miłość. A Pan Bóg w reszcie dopomoże.

Dużo pokory, dystansu do siebie i życzliwości.

Oczkiem w głowie jest dla mnie jedyna wnuczka Hania, którą rozpieszczam.

Wyjdźcie z domu, szukajcie swego miejsca, a przede wszystkim realizujcie marzenia z młodości.