Mariusz Hermansdorfer przez 30 lat był dyrektorem Muzeum Narodowego we Wrocławiu. Zgromadził w nim jedną z najlepszych kolekcji współczesnej sztuki polskiej.
Gdy po 30 latach pracy odchodził na emeryturę przekazał Muzeum część swoich imponujących, prywatnych zbiorów. Składały się na nie obrazy, rysunki, grafiki, rzeźby – ponad 300 dzieł.
Mariusz Hermansdorfer urodził się w 1940 roku we Lwowie. Studiował we Wrocławiu. Potem pracował w Muzeum Śląskim, Miejskim i na koniec Narodowym. Od 1983 r. do 2013 r. był jego dyrektorem. Był inicjatorem adaptacji Pawilonu Czterech Kopuł na Muzeum Sztuki Współczesnej.
– Przywilejem wybitnych indywidualności jest to, iż zgodnie z horacjańską sentencją non omnis moriar pozostawiają po swoim życiu wyjątkowy ślad – dzieło i pamięć. Całe swoje zawodowe życie Mariusz Hermansdorfer związał z Muzeum, najpierw Śląskim, potem Narodowym we Wrocławiu. W ciągu tych blisko 50 lat odcisnął na nim swoje wyjątkowe piętno, uczynił instytucją znaną w kraju i za granicą, sformatował jego kolekcję i rozsławił wrocławskie zbiory sztuki zarówno dawnej, jak i współczesnej. Pod Jego kierownictwem Muzeum osiągało spektakularne sukcesy czego dowodem pozostają liczne statuetki muzealnych Sybilli, a wydawane pod Jego nadzorem katalogi wystaw, a w szczególności zbiorów, do dziś są niedościgniętym wzorem dla tego typu wydawnictw – wspomina Piotr Oszczanowski, dyrektor Muzeum Narodowego we Wrocławiu.
Msza święta w intencji Mariusza Hermansdorfera odbędzie się w piątek 24 sierpnia o godzinie 8.00 w kościele św. Anny na Oporowie, pogrzeb w tym samym dniu o godzinie 13.00 na cmentarzu przy ulicy Grabiszyńskiej.
