Monitoring Wrocławskiej Polityki Mobilności

Zanim w 2013 roku uchwalona przez Radę Miejską Wrocławia, została Wrocławska Polityka Mobilności, obowiązywała Polityka transportowa Wrocławia z 1999 r., a sformułowane cele odnosiły się do kierunku, w jakim miasto podążało w latach opracowywania tego dokumentu. Odnosiły się więc przede wszystkim do przyjętego sposobu rozwiązywania problemów komunikacyjnych - głównie poprzez sukcesywną rozbudowę niedoinwestowanego systemu infrastruktury transportowej.

Przeprowadzone we Wrocławiu w 2010 i 2011 roku Kompleksowe Badania Ruchu były punktem wyjścia do pracy nad nowym podejściem do miejskiej mobilności - udział podróży samochodowych wynosił wtedy 42%. Cele przyjęte w dokumencie Wrocławska polityka mobilności odpowiadają nowemu kierunkowi działań, nastawionemu przede wszystkim na kształtowanie przyjaznych dla Miasta zachowań komunikacyjnych i zrównoważonym rozwoju transportu opartym w większym stopniu o transport niesamochodowy.

Wrocławska polityka mobilności to dokument skonstruowany w oparciu o prostą i spójną formę składającą się z bloków: celu generalnego, celów podstawowych, zasad i obszarów działań oraz sposobów monitorowania realizacji. Konkretne środki realizacji celów przypisane do poszczególnych obszarów działań są sformułowane w sposób umożliwiający przypisanie im konkretnych projektów czy zadań zgodnych z ideą zrównoważonego transportu. Z tego też względu dokument jest  fundamentem dla konkretnych działań podejmowanych przez Miasto. Polityka jest bazą do tworzenia szczegółowych opracowań dotyczących rozwoju poszczególnych systemów transportu.

Realizacja celów polityki odbywa się pod hasłem: Wrocław miastem zrównoważonej mobilności, czyli takim, w którym struktura przestrzenna i transportowa jest ukształtowana tak, że jej użytkownicy mają możliwość wyboru sposobu przemieszczania się i świadomych zachowań komunikacyjnych, w którym samochody nie degradują transportu niesamochodowego i w którym funkcjonowanie transportu pozwala utrzymać harmonię z otoczeniem. Kształtowanie zrównoważonej mobilności wymaga przede wszystkim priorytetu dla rozwoju transportu niesamochodowego.

Wrocławska polityka mobilności to dokument strategiczny, w którym Miasto określa pożądane kierunki rozwoju transportu i sposobów przemieszczania się we Wrocławiu i jego obszarze metropolitalnym, w perspektywie czasowej końca trzeciej dekady XXI wieku.

Monitoring Wrocławskiej Polityki Mobilności jest prowadzony rokrocznie i są nim objęte poszczególne czynniki i mierniki w zależności od cyklu analizy. Poniżej przedstawiono ocenę efektów po 5 latach monitoringu Wrocławskiej Polityki Mobilności.