Na awersie monety zamieszczono widok na najstarszą część miasta, czyli Ostrów Tumski. Z kolei na rewersie znalazły się postacie dominikanina bł. Czesława Odrowąża i ks. Henryka Pobożnego.
– Książę bronił miasta przed Tatarami, a modlitwy zakonnika sprawiły, że obrona ta okazała się skuteczna. Nie są to jedyne powody ich upamiętnienia. Wraz ze swym ojcem Henrykiem Brodatym wrocławski książę nie tylko współrządził dolnośląskim księstwem, nie tylko dbał o duchowy i materialny rozwój swego dziedzictwa, lecz był także realnym pretendentem do korony. Śmierć na polu bitwy pod Legnicą przekreśliła te plany – podkreśla prof. dr hab. Włodzimierz Suleja, historyk oraz były dyrektor Instytutu Pamięci Narodowej we Wrocławiu.
NBP poprzez emisję nowej monety o Wrocławiu chce upamiętnić związek mieszkańców z miastem który trwa od setek lat. Wrocław od roku 1000 jest stolicą biskupstwa i w tamtym czasie stał się jednym z najważniejszych ośrodków miejskich monarchii piastowskiej.
– W XIII w., Wrocław został zniszczony podczas najazdu tatarskiego i uzyskał lokację na prawie magdeburskim. W XIV stuleciu Wrocław wraz z Dolnym Śląskiem stał się częścią korony czeskiej. Z tego okresu pochodzi wspaniały zabytkowy Ratusz. W XVI w. miasto znalazło się we władaniu Habsburgów. W wieku XVIII, po tzw. wojnach śląskich Wrocław został włączony do państwa pruskiego. W niemieckich rękach pozostawał do końca II wojny światowej. Na jego rozwoju przestrzennym zaważyła decyzja Napoleona z 1807 r. nakazująca rozbiórkę otaczających miasto murów – czytamy w broszurze NBP.
Przypomina się również o powojennej historii - protestów społecznych, "Solidarności" oraz powstaniu samorządu w 1990 r.
– O przywiązaniu mieszkańców do swej małej ojczyzny dowodnie zaświadczył dramatyczny czas wielkiej powodzi z 1997 r. – tłumaczy prof. dr hab. Suleja.
Srebrną monetę wyemitowano w nakładzie 6 tys. sztuk.
