Pożegnanie z poddaszem Muzeum Narodowego

Z okazji „przeprowadzki” Muzeum Narodowe przygotowuje szereg imprez i atrakcji dla zwiedzających (wykłady, spotkania ze znanymi wrocławianami, zajęcia dla dzieci, Dni Wolnej Sztuki, konkurs na profilu na Instagramie). 

Strych dla sztuki współczesnej

Cztery lata temu z pompą otwierano nową przestrzeń wystawienniczą na dawnym strychu gmachu Muzeum przy pl. Powstańców Warszawy. Udało się po latach starań zdobyć pieniądze na remont i aranżację poddasza. Swoje miejsce znalazły tam dzieła m.in. Witkacego, Tadeusza Kantora, Katarzyny Kozyry, Mirosława Bałki, Pawła Althamera i unikatowy zbiór abakanów Magdaleny Abakanowicz. Liczącą ponad 2,5 tys. metrów kwadratowych przestrzeń wypełniła „Polska sztuka współczesna”.

 - Pokazujemy dzieła z XX i XXI wieku – zapowiadał Mariusz Hermansdorfer, ówczesny dyrektor Muzeum Narodowego - w chronologicznym porządku w połączeniu z autorskimi enklawami. Chodzi o to, by nie rozbijać na lata twórczości poszczególnych artystów, ale pokazać ich kompleksowo. Pokażemy na przykład w jednym miejscu prace Tadeusza Kantora z różnych lat. W galerii swoje specjalne miejsce znaleźli artyści związani z Wrocławiem, jak Eugeniusz Geppert, Józef Hałas, Władysław Hasior, czy Zdzisław Jurkiewicz.

Dzieła polskiej sztuki współczesnej niebawem jednak zajmą odremontowany Pawilon Czterech Kopuł. A na poddaszu Muzeum Narodowego, jak zapowiada dyrektor Piotr Oszczanowski będzie pokazywana sztuka użytkowa, której bogatą kolekcję posiada Muzeum. Będzie też można podziwiać sztukę japońską, której zbiorami wrocławskie Muzeum też może się szczycić.

Pawilon dla sztuki

Polskie dzieła sztuki współczesnej można oglądać na poddaszu jeszcze do końca roku. Od czerwca 2016 będą już we wnętrzach Pawilonu Czterech Kopuł. Zaprojektowany przez Hansa Poelziga budynek powstał w latach 1912-1913. Od początku pełnił funkcję wystawienniczą – w 1913 roku zaprezentowano tam wystawę historyczną upamiętniającą setną rocznicę zwycięstwa nad Napoleonem. W roku 2006 pawilon wraz z Halą Stulecia został wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO.

Dokładnie 30 czerwca 2015 firma Budimex zakończyła rewaloryzację i przebudowę Pawilonu Czterech Kopuł. Prace trwały dwa lata. Nie zabrakło niespodzianek na budowie takich, jak dodatkowe fundamenty, nie ujęte na planach, czy pęknięta północna kopuła. Podczas prac remontowych odnowiono fasadę budynku i pomalowano na kolor, który ustalono po analizie ikonograficznej. Wzmocniono kopułę północną i odtworzono jej oryginalną dekorację. Wyposażono budynek w nowoczesne instalacje, wymieniono okna. Wnętrze pomalowane jest na sterylną biel. Największy zachwyt wśród odwiedzających budzi jednak wewnętrzny dziedziniec – został specjalnie zadaszony, by powiększyć powierzchnię wystawienniczą muzeum. Szklany dach opiera się na olbrzymiej stalowej konstrukcji. Dzięki temu Muzeum Narodowe uzyskało 6246 metrów kwadratowych dodatkowej powierzchni. Budynek jest dostosowany do potrzeb osób niepełnosprawnych – są tu specjalne balustrady i podnośniki. 

Żywa ekspozycja

Przez dziewięć miesięcy trwać będą prace związane z zagospodarowania obiektu do celów wystawienniczych. -Ekspozycja polskiej sztuki współczesnej ma być dwa razy większa od obecnej, prezentowanej w Muzeum Narodowym - wyjaśniała Barbara Banaś - zastępca dyrektora Muzeum Narodowego we Wrocławiu.

Ekspozycję będą tworzyć tzw. filary kolekcji Muzeum Narodowego we Wrocławiu – prace Jana Lebensteina, Aliny Szapocznikow, Władysława Hasiora i Magdaleny Abakanowicz. Będzie można obejrzeć na niej instalacje Józefa Szajny, grafiki Józefa Gielniaka, Józefa Panka, akwaforty Jana Lebensteina i prace Marka Oberlandera, Andrzeja Wróblewskiego, Mieczysława Bermana, Zdzisława Beksińskiego czy Jerzego Lewczyńskiego. - To będzie żywa ekspozycja, zmieniająca się sekwencyjnie, tak jak zmienia się współczesna sztuka - mówi dyrektor Barbara Banaś.