Przez najbliższych dziewięć miesięcy trwać będzie urządzanie ekspozycji, choć już w śnieżnobiałych wnętrzach pojawiły się pierwsze prace młodych, współczesnych twórców – Piotra Janasa i Jakuba Juliana Ziółkowskiego. To najnowsze nabytki Muzeum Narodowego.
– Wyrwaliśmy z inercji, niebytu i skrajnej dewastacji, jedną z najpiękniejszych przestrzeni muzealnych – mówił Piotr Oszczanowski, dyrektor Muzeum Narodowego we Wrocławiu. Dziękował wszystkim zaangażowanym w projekt przebudowy i rewaloryzacji pawilonu. – Ich postawa, determinacja i życzliwość sprawiły, że oto dzisiaj kończymy jakże ważny w historii Muzeum Narodowego we Wrocławiu etap. Piotr Oszczanowski dziękował też swojemy poprzednikowi Mariuszowi Hermansdorferowi, który zgromadził jedną z najwspanialszych kolekcji polskiej sztuki współczesnej i rozpoczął starania o pozyskanie Pawilonu Czterech Kopuł. – Spełnia się pańskie marzenie, panie dyrektorze – mówił do nieobecnego z powodów zdrowotnych Mariusza Hermansdorfera.
– Dziś przekonujemy się namacalnie, że pieniądze pochodzące od europejskich podatników zostały sensownie wykorzystane, by ratować niezwykły zabytek – podkreślała minister Omilanowska. – Kiedy po raz pierwszy tu przyjechałam, to byłam przerażona, ten budynek się rozpadał! Był obrazem dekadencji, która wydawała się nie do powstrzymania. Teraz przywracamy do życia niezwykły obiekt zaprojektowany przez Hansa Poelzinga. Architekt ten potrafił łączyć nowoczesność i historyczne style. Grzechem byłoby dopuścić do rozpadu tego dzieła – dodała minister. – Jestem szczęśliwa, że jestem w tym miejscu. Minister zapowiedziała też, że w roku 2016 z okazji Europejskiej Stolicy Kultury w Pawilonie Czterech Kopuł będziemy oglądać też dzieła sztuki współczesnej zza granicy.
Przez dziewięć miesięcy trwać będą prace związane z zagospodarowania obiektu do celów wystawienniczych. – Ekspozycja polskiej sztuki współczesnej ma być dwa razy większa od obecnej, prezentowanej w Muzeum Narodowym- wyjaśniała Barbara Banaś – zastępca dyrektora Muzeum Narodowego we Wrocławiu.
Ekspozycję będą tworzyć tzw. filary kolekcji Muzeum Narodowego we Wrocławiu – prace Jana Lebensteina, Aliny Szapocznikow, Władysława Hasiora i Magdaleny Abakanowicz. Będzie można obejrzeć na niej instalacje Józefa Szajny, grafiki Józefa Gielniaka, Józefa Panka, akwaforty Jana Lebensteina i prace Marka Oberlandera, Andrzeja Wróblewskiego, Mieczysława Bermana, Zdzisława Beksińskiego czy Jerzego Lewczyńskiego. - To będzie żywa ekspozycja, zmieniająca się sekwencyjnie, tak jak zmienia się współczesna sztuka – wyjaśniała dyrektor Barbara Banaś.
Pawilon Czterech Kopuł zaprojektował architekt Hans Poelzig. Budynek powstał w latach 1912-1913. Od początku pełnił funkcję wystawienniczą – w 1913 roku zaprezentowano tam wystawę historyczną upamiętniającą setną rocznicę zwycięstwa nad Napoleonem. W roku 2006 pawilon wraz z Halą Stulecia został wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO.
Dokładnie 30 czerwca 2015 firma Budimex zakończyła rewaloryzację i przebudowę Pawilonu Czterech Kopuł. Prace trwały dwa lata. Nie zabrakło niespodzianek na budowie takich, jak dodatkowe fundamenty, nie ujęte na planach, czy pęknięta północna kopuła. Podczas prac remontowych odnowiono fasadę budynku i pomalowano na kolor, który ustalono po analizie ikonograficznej. Wzmocniono kopułę północną i odtworzono jej oryginalną dekorację. Wyposażono budynek w nowoczesne instalacje, wymieniono okna. Wnętrze pomalowane jest na sterylną biel. Największy zachwyt wśród odwiedzających budzi jednak wewnętrzny dziedziniec – został specjalnie zadaszony, by powiększyć powierzchnię wystawienniczą muzeum. Szklany dach opiera się na olbrzymiej stalowej konstrukcji. Dzięki temu Muzeum Narodowe uzyskało 6246 metrów kwadratowych dodatkowej powierzchni. Budynek jest dostosowany do potrzeb osób niepełnosprawnych – są tu specjalne balustrady i podnośniki. Autorem projektu jest firma BeMM Architekci, a generalnym projektantem Marek Michalowski. Wykonawcą robót budowlanych była firma Budimex SA, Warszawa.
