Nagroda Jeziorańskiego dla najbliższego przyjaciela [WIDEO]

Prof. Zbigniew Brzeziński, politolog i były doradca prezydenta USA do spraw bezpieczeństwa, odebrał w sobotę we Wrocławiu Nagrodę Jana Nowaka-Jeziorańskiego.

Na uroczystość w wirydarzu Zakładu Narodowego im. Ossolińskich przybyło ponad stu gości. Miejsce jej wręczenia nie jest przypadkowe. W Ossolineum znajduje się archiwum Jana Nowaka-Jeziorańskiego, które trafiło tam po śmierci „kuriera z Warszawy”.

Patron nagrody w czasie II wojny światowej walczył dla Armii Krajowej, kilkakrotnie przedostawał się z okupowanej Polski na Zachód z meldunkami dotyczącymi sytuacji w kraju, brał udział w Powstaniu Warszawskim. Po II wojnie był dyrektorem Radia Wolna Europa, a po roku 89. wspierał starania Polski o wejście do NATO. Nagroda jego imienia przyznawana jest osobom i instytucjom, które przyczyniły się do upadku komunizmu i demokratyzacji życia w Polsce. Wśród laureatów są m.in.: Tadeusz Mazowiecki, Jerzy Koźmiński, w 2013 r. wyróżnieniem uhonorowano Instytut Literacki w Paryżu.

Nagrodę przyznają Miasto Wrocław, Ossolineum, Uniwersytet Wrocławski i Kolegium Europy Wschodniej. Ale prof. Zbigniewa Brzezińskiego, jako potencjalnego kandydata, wskazał przed śmiercią sam Jan Nowak-Jeziorański.

- Zbigniew Brzeziński to mój najbliższy osobisty przyjaciel – mówił w jednym z filmów dokumentalnych szef RWE. Ich znajomość trwała kilkadziesiąt lat, od czasów kiedy zaraz po wojnie młody absolwent Harvardu zabiegał o spotkanie z dyrektorem Radia Wolna Europa. – Ten młody człowiek był nadzwyczaj inteligentny – opowiadał po latach Nowak-Jeziorański.

Wręczając wyróżnienie prezydent Wrocławia Rafał Dutkiewicz mówił o prof. Brzezińskim, że pracując w administracji prezydenta USA uczynił sprawę praw człowieka fundamentem polityki USA. – Pod odzyskaniu wolności stał się orędownikiem wprowadzenia Polski do NATO. Zajmując się polityką światową tak ją formował, aby służyła także Polsce – podkreślał Rafał Dutkiewicz.

Prof. Brzeziński bardzo rzadko przyjmuje honorowe wyróżnienia, twierdzi, że kiedy zaczęło ich przybywać, uznał, że nie chce być jak drzewko obwieszane nagrodami. Od tej zasady zrobił wyjątek. – Przyjmuję nagrodę przyjaciela, którego szanowałem – mówił. – Dla mnie każda obecność w Polsce ma ogromne znaczenie. Oddaje to, czego życie nie dało. Wrocław jest jednym z moich ulubionych miejsc. To europejskie miasto, z którego Polacy słusznie są dumni.

Dotychczasowi laureaci nagrody Jeziorańskiego

w