Rodziny się nie wybiera. Te słowa są bliskie Arturowi. Urodził się w rodzinie transformatorów i buntowników, których jedynym celem jest zmierzać coraz głębiej poza ogólnie przyjętą formę społeczną. Wszechobecna degrengolada i miłość do eksperymentalnej sztuki sprawiają, że Artur pozostaje bez wyboru. Musi odnaleźć zagubione wartości i tradycje, którymi jego rodzice tak bardzo pogardzają. Jak ma przeżyć swój bunt młodzieńczy gdy wszyscy w koło są tak potwornie tolerancyjni?
"Tango” to wielowymiarowa opowieść o rodzinie wykręconej do granic absurdu, gdzie rzeczywistość miesza się z abstrakcją. Dodatkowym atutem wprowadzonym przez reżysera spektaklu jest odwrócenie przyjętych płci na lewą stronę. Zabieg ten podkręca jeszcze bardziej poziom abstrakcji samego dramatu. Z tej wybuchowej na pierwszy rzut oka mieszanki wyłania się jednak obraz najczystszych potrzeb człowieka, które niezmiennie wołają w każdym z nas o wysłuchanie. Artur zmaga się z potrzebą wytworzenia takiego świata, w którym zostanie przez swoich najbliższych zrozumiany i zaakceptowany. W tym dążeniu do rewolucji obyczajowej okazuję się jednak, że jabłko, jak zawsze, nie upada daleko od jabłoni i jego działania nie różnią się wiele od tych, które są reprezentowane przez jego rodziców Jest to zatem opowieść o każdym z nas. O tych, co zmagają się ze swoją genetyczną spuścizną.
