Zjemy wasze dzieci. Z cebulą

Zjemy wasze dzieci. Z cebulą – Spektakl dokumentalny Doroty Bator, Grzegorza Grecasa, Ady Tabisz i Roberta Traczyka .

Ponad 50% Polek i Polaków uważa, że homoseksualność to odstępstwo od normy, ale należy ją tolerować. Kolejne 16% – że to rzecz normalna. Jednocześnie aż 66% z nas sądzi, że pary gejów i lesbijek nie powinny publicznie pokazywać swojego sposobu życia (kwietniowe badanie CBOS-u „Stosunek Polaków do związków homoseksualnych”).

Czyli: mogą sobie żyć, ale niech się nie obnoszą. Rozumiem, ale… Toleruję, ale… Niech sobie żyją, ale… Badania możemy interpretować na rozmaite sposoby. Czy kilka uspokajających wskaźników pozwala nam jednak spać spokojnie i udawać, że „wszystko gra”?

W podobnym czasie realizował badanie IPSOS, pytający Polki i Polaków o największe zagrożenia dla Polski. Wśród mężczyzn między 18 a 39 rokiem życia zwyciężyły ideologia gender i LGBT+, dystansujące kryzys klimatyczny i starzenie się społeczeństwa. Może więc nie powinno nas dziwić, że dostrzegłszy zagrożenie, Polacy stają w obronie wartości? Małżeństwo z Lublina przynosi na marsz równości samodzielnie skonstruowany ładunek wybuchowy, w Białymstoku w ruch idą kamienie i butelki, we Wrocławiu dziennikarz, który zwraca uwagę na homofobiczne graffiti, kończy z zakrwawioną twarzą i złamanym nosem.

Czego „lobby LGBT” chce uczyć dzieci? Czy wszyscy geje chodzą na parady? Dlaczego jadąc samochodem w kierunku tolerancji L, G i B, trzymają, T w bagażniku? Dlaczego 67% obywateli deklaruje, że nigdy nie poznało osobiście żadnego geja ani lesbijki? Gdzie w tym wszystkim są osoby bi? Kto kogo powinien się bać? I wreszcie: czy wrogie plemiona zamieszkujące Polskę potrafią jeszcze ze sobą rozmawiać?

„Zjemy wasze dzieci. Z cebulą” to spektakl dokumentalny oparty na rozmowach z członkami społeczności LGBT+ oraz z osobami nieheteroseksualnymi, które odżegnują się od tego skrótu. Opowieść o byciu innym TU i TERAZ – w Polsce po Białymstoku, po „tęczowej zarazie”, „indoktrynacji LGBT” i „ideologii gender”. O ludziach. Z ich lękami, marzeniami, strachem i złością.

Piotr Adamczyk to aktor, producent teatralny i początkujący reżyser. Absolwent Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu. Aktor Teatru Ej!Aj oraz grupy improwizowanej KLIN KLIN. W 2019 roku był asystentem reżysera przy spektaklu „Męskie perspektywy miłości” Mateusza Brodowskiego. Obecnie rozwija firmę szkoleniowo-doradczą BOOSTER jako new business manager oraz zajmuje się organizacją koncertów w agencji artystycznej BOBER MANAGEMENT jako project manager. Pracował w agencji eventowej Fox Events, w której organizował wydarzenia firmowe w całej Polsce. Doświadczenie biznesowe łączy z pracą wokół teatru, w której wykorzystuje swoje umiejętności zarządzania projektami.

Dorota Bator – absolwentka reżyserii teatru lalek Akademii Sztuk Teatralnych w Krakowie Filii we Wrocławiu oraz kursu filmowego w Wajda School & Studio w Warszawie, w ramach którego zrealizowała swój pierwszy film dokumentalny „W zgodzie”. Reżyserka spektakli, m.in. takich jak: „Kaczątko”, „Ojczyzna” Krystyny Miłobędzkiej, „Dlaczego płaczecie” Philippe’a Dorina, „Ona” na podstawie jednoaktówek Antona Czechowa w Teatrze Ad Spectatores; „Płetwal 52” w ramach Konkursu Off na 39. Przeglądzie Piosenki Aktorskiej we Wrocławiu; współreżyserowała spektakl dokumentalny „Zjemy wasze dzieci. Z cebulą” w ramach projektu „Teatr na faktach” prowadzonego przez Krzysztofa Kopkę i Jakuba Tabisza w Instytucie Grotowskiego. Obecnie realizuje spektakle dokumentalne w ramach projektu „Teatr na faktach” . Jej słuchowisko dokumentalne o opowiadaczach „Kiedy jesteś pomiędzy wodą a lwem morskim… uciekaj!” zostało wyróżnione w konkursie DIG IT organizowanym przez Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego w Warszawie. Otrzymała nominację w konkursie filmowym Screen & Sound Fest Let’s See The Music za film wykonany metodą poklatkową „Gliding Beyond”. Zrealizowała film dokumentalny „W zgodzie”, który miał premierę w 2020 roku na 60. Krakowskim Festiwalu Filmowym w sekcji Panorama Polskiego Dokumentu.

Grzegorz Grecas jest reżyserem, dramaturgiem, animatorem kultury. Absolwent reżyserii teatru lalek (PWST w Krakowie Filia we Wrocławiu), współzałożyciel Teatru Układ Formalny. W latach 2013–2015 współpracował z Pawłem Passinim, pełniąc funkcję asystenta reżysera m.in. przy spektaklach „Morrison/Śmiercisyn”, „Dziady” czy „Dziady – Twierdza Brześć”. Trzykrotny laureat Konkursu im. Jana Dormana organizowanego przez Instytut Teatralny w Warszawie. W ramach pierwszej edycji projektu wyreżyserował spektakl „#enterorestes” (neTTheatre, Centrum Kultury w Lublinie). Jego spektakl „Matka Courage krzyczy” (pierwsza premiera Układu Formalnego) został nagrodzony Tukanem OFF na 37. Przeglądzie Piosenki Aktorskiej. Wraz z Układem Formalnym zrealizował m.in. przedstawienia: „Wszyscy=bogowie we krwi”, „Piotruś Pan?” (2016), „Traktat o androidach: God hates Poland” (2017, współreżyseria z Agnieszką Nasierowską), „#[+#@!? (słowo na G)” (w ramach II edycji Konkursu im. Jana Dormana w 2017 roku; nominowany do „Warto” – nagrody kulturalnej „Gazety Wyborczej Wrocław”; zakwalifikowany do 24. Ogólnopolskiego Konkursu na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej; uznany za jeden z najlepszych spektakli offowych sezonu w ramach plebiscytu miesięcznika „Teatr”). Od 2019 roku współtwórca projektu „Migawki”, w którym lokalne opowieści są opowiadane i inscenizowane w dwóch językach polskich – mówionym i migowym.

Tomasz Jeznach to aktor i współzałożyciel Teatru Ej!Aj, współorganizator gier miejskich, autor scenariuszy gier improwizowanych (m.in. komiksowego „Whatever Happened to the Boy Wonder?”). Z teatrem dokumentalnym zetknął się po raz pierwszy, grając w sztuce o młodym pokoleniu „XYZ” w reżyserii Jakuba Tabisza. Obecnie gra również Orfeusza w muzycznym spektaklu „O+E” opartym na motywach i tekstach „Orfeusz i Eurydyka” Anny Świrszczyńskiej oraz „Orfeusz, Eurydyka i Wąż” Tytusa Czyżewskiego. Z zawodu programista.

Ada Tabisz jest reżyserką, animatorką, działaczką społeczną, producentką. Studentka V roku reżyserii teatru lalek na Akademii Sztuk Teatralnych im. Stanisława Wyspiańskiego w Krakowie filia we Wrocławiu, (w tym jeden rok na Wydziale Teatralnym Akademii Sztuk Scenicznych w Pradze), absolwentką I Akademii Teatru Alternatywnego Teatru Brama w Goleniowie, założycielka oraz liderka Teatru Ej!Aj – niezależnej grupy młodych aktorów-amatorów.

Zrealizowała 17 offowych spektakli teatralnych. Jej spektakl „nie-walentynki” został nagrodzony honorowym wyróżnieniem na 10. Forum Młodej Reżyserii. Spektakl „Hercia” zdobył II nagrodę na Sopockich Konsekwencjach Teatralnych w 2019, natomiast „RYSZ///ARD” prezentowany był na 23. Festiwalu Szekspirowskim w Gdańsku w nurcie OFF. Asystentka reżysera Marcina Libera przy spektaklu dla dzieci „Motyl” we Wrocławskim Teatrze Lalek oraz „Planeta małp” w Teatrze Polskim w Podziemiu. Od 2018 zaangażowana we współtworzenie Teatru na Faktach – jednego z głównych programów Instytutu im. Jerzego Grotowskiego. Za spektakl „Zjemy wasze dzieci. Z cebulą” nagrodzona na XX Festiwalu Teatralnym „Rzeczywistość przedstawiona” w Zabrzu.

Laureatka nagrody „WARTO” przyznawanej przez wrocławską „Gazetę Wyborczą”. Od lat zaangażowana w działalność kulturalną Wrocławia, pracowniczka działu programowego Europejskiej Stolicy Kultury Wrocław 2016 w obszarze sztuk performatywnych (projekty „Mosty” – międzynarodowy projekt polsko-baskijski, „Przebudzenie”, „Flow”) oraz literatury („Wybory Literackie”, „Literackie Interwencje Miejskie”). Reżyserowała spektakl site-specific „W moim domu mieszkał…” prezentowany w ramach Tygodnia Noblowskiego (Wrocław, 2020) we współpracy z Fundacją Olgi Tokarczuk. Instruktorka licznych warsztatów teatralnych dla dzieci, młodzieży i dorosłych. Pasjonatka fotografii teatralnej. Obecnie koordynatorka pracy artystycznej w Teatrze Polskim w Podziemiu.

Robert Traczyk jest absolwentem Politechniki Wrocławskiej oraz studentem reżyserii na Akademii Sztuk Teatralnych w Krakowie Filii we Wrocławiu. Po kilku techniczno-korporacyjnych epizodach oraz dorywczym realizowaniu dźwięku i oświetlenia ostatecznie postanowił zająć się teatrem. Przygotował czytanie „Marcin, wieczny Artur” na podstawie dramatu Mateusza Pakuły we wrocławskim Teatrze Kombinat oraz „Wyzwolenie” w Teatrze im. Jana Kochanowskiego w Opolu.

Laureat Ogólnopolskiego Konkursu Literackiego „Dzieje się. Fantastyka zaangażowana społecznie” zorganizowanego przez wydawnictwo Alpaka. Asystent reżyserki Aleksandry Popławskiej przy spektaklu „Krótkie wywiady z paskudnymi ludźmi”. Uczestnik kursu wiodącego Otwartego Uniwersytetu Poszukiwań 2018 i projektu „Teatr na faktach”, w ramach którego zrealizował spektakl „TanzGala” (reżyseria), „Męskie perspektywy miłości” (scenariusz i dramaturgia) w reżyserii Mateusza Brodowskiego, „Zjemy wasze dzieci. Z cebulą” (współreżyseria).

Asystent reżysera Przemysława Wojcieszka przy spektaklach „Swietłana”, „Scenariusz dla trzech aktorek” oraz serialu „Czarne Pola”.