FILTRUJ
Na wystawie TRZY TO JUŻ TŁUM zobaczymy samochoreografujące się protesty, improwizowane tańce społeczne i oddolne formy ruchowej organizacji ciał w tkance miejskiej. Od gruzińskiej rejwolucji z 2018 roku, przez polityczny wymiar kultury rejwowej i queerowe aspekty klubingu aż po mechanizmy budowania społecznej solidarności w warunkach przymusowej fizycznej izolacji i praktykowania przyjemności w sytuacji kryzysu. Jednocześnie przyjrzymy się też twórcom, których artystyczne działania mają wymiar aktywistyczny lub stały się polami społeczno-politycznej walki.
Sam tytuł – TRZY TO JUŻ TŁUM – odnosi się do dynamiki tworzenia zgromadzeń czy zbiorowych manifestacji i do biopolityki stanu wyjątkowego, a także do historii kultury klubowej, znającej przypadki kryminalizowania rytmicznego poruszania się minimum trzech osób do muzyki opartej na repetytywnych bitach. Ale TRZY TO JUŻ TŁUM tematyzuje także proces kolektywnego powstawania koncepcji niniejszej wystawy i horyzontalne warunki pracy w ramach trzyosobowego zespołu kuratorskiego.
Ze względu na reżim sanitarny, w oprowadzaniu może uczestniczyć maksymalnie 20 osób. Obowiązują zapisy pod adresem: [email protected]. O uczestnictwie w wydarzeniu decyduje kolejność zgłoszeń.
dramaturżka działająca w obszarach tańca i teatru, autorka tekstów, badaczka, kuratorka. Funkcjonując na pograniczu sztuk i łącząc praktykę artystyczną z refleksją teoretyczną, zajmuje się głównie relacjami sztuki i władzy, choreografiami i tańcami społecznymi, performatyką języka i poezją codzienności. Laureatka stypendium badawczego Grażyny Kulczyk z zakresu współczesnej choreografii (2019), w ramach którego zrealizowała projekt RUCHY OPORU, który nadal rozwija. W listopadzie w Biennale Warszawa rozwijała projekt BRAVE SPACES (PRZESTRZENIE DZIELNE), w którym odwołując się do tekstów Randy’ego Martina i zjawiska choreomanii badała choreografie społeczne pod kątem organizacji i dezorganizacji ciał w przestrzeni publicznej. W Radio Kapitał współprowadzi audycję „Kto nie skacze”, w której opowiada o choreografii i oporze.
jest absolwentem literaturoznawstwa Filologii Polskiej Uniwersytetu Wrocławskiego, gdzie zajmował się między innymi filmem, teatrem i performance art. Od 2016 roku jest związany z Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski, w którym współtworzy program performatywny. Interesuje się teorią queer w sztukach wizualnych i performatywnych oraz eksperymentalnymi formami wystawienniczymi. Jest kuratorem cyklu dla młodych polskich artystów Project Room, a wspólnie z Mateuszem Szymanówką prowadzi performatywno-dyskursywny program To Be Real, badający związki współczesnego performansu i kultury klubowej. Od 2017 roku jest jednym ze współorganizatorów niezależnego queerowego festiwalu Pomada w Warszawie.
Piłsudskiego 105, Wrocław 50-085