W Jeevodaya mieści się ośrodek wychowawczo-leczniczy dla trędowatych oraz ich rodzin. To właśnie tutaj przed trzydziestoma laty Helena Pyz przyjechała z Polski, aby pomagać chorym i głodnym dzieciom. Z biegiem lat coraz wyraźniej odczuwa swoją słabość, lecz siła charakteru nie pozwala jej skapitulować przed własną chorobą. Długotrwała obserwacja dokumentalna pozwala zrozumieć, na czym polegała wyjątkowa rola misjonarki i lekarki. W otoczeniu ludzi lekkomyślnych doktor Helena wydaje się być jedyną osobą, która dostrzega sens działalności ośrodka oraz jego bezinteresowny charakter.
