81 artystów, ponad 200 prac z najwyższej półki, nie tylko polskich ( w tym Krystyny Cybińskiej i Zbigniewa Horbowego), ale i zagranicznych autorów, m.in. Koreanki Young-Jae Lee (niedawno wrocławska ASP wyróżniła ją tytułem doktora honoris causa), Czeszek Elżbiety Grosseovej, Jany Mihulovej, czy Liwina Tomasa Daunora Gobisa. Wspólnym mianownikiem jest motto wystawy, czyli hasło „sensualny”, zmysłowy. Różnią się – materiał, w jakim pracowali twórcy i techniki, z których skorzystali.
Profesor Małgorzata Dajewska na tle pracy "Pokój" Przemysława Lasaka
Kuratorka wystawy „Ceramika i szkło. Obszary sensualne” profesor Małgorzata Dajewska, dziekan Wydziału Ceramiki i Szkła wrocławskiej ASP podkreśla, że słowo „sensualny” w tytule wynika ze sposobu powstawania prac. – Każdy, kto tworzy zmaga się z materią – dotyka, ugniata i palcami kształtuje glinę, szlifuje i parzy szkło, ale odbiorca też dostrzega dzieło sensualnie – wyjaśnia profesor Dajewska.
Podczas trwającej do końca kwietnia wystawy będzie można dotykać, a nawet wypróbować eksponaty. – To straszne, że w większości muzeów nie pozwala się na podziwianie rzeźby przez dotyk – ubolewa Małgorzata Dajewska. – Tu natomiast zachęcamy, by przekonać się, jak obiekt został zaprojektowany, jaki ma kształt, wyobrazić sobie może smak, czy zapach, jaki się z nim kojarzy – zachęca dziekan wrocławskiej ASP.
Przez dotyk sprawdzimy, jakie zgrubienia na „skórze” posiada krokodyl Elżbiety Grosseowej, który swoją cichą przystań odnalazł na dziedzińcu Arsenału, zobaczymy (już we wnętrzu) przepiękny otoczak ze szkła krystalicznego samej Krystyny Cybińskiej, nestorki polskiej i wrocławskiej ceramiki. Ale też włożymy dłonie w odlewy ludzkich twarzy sporządzone z zaprawy szamotowej przez Katarzynę Jóźwiak-Moskal, albo „przymierzymy” rękawice Macieja Kasperskiego (też z masy szamotowej i szkliwa). Nie mówiąc o radości, jaką daje wprawienie w ruch tzw. Interpunktu Beaty Mak-Soboty. To szklana konstrukcja, w której środku autorka zamontowała linkę zakończoną maleńkim szklanym paciorkiem. Kołysząc się paciorek uderza w ściany „akwarium” i wydaje miarowy dźwięk, jak zegar odmierzający czas.
Wystawa: Szkło i ceramika. Obszary sensualne
Wystawa / Dla wszystkich / ESK / W plenerze / Promowane wydarzenia / Sztuki wizualne
od 2 kwietnia 2016 18:00 do 30 kwietnia 2016 17:00 
Arsenał Miejski we Wrocławiu
Agata Marcinkowska zaprojektowała naczynia cielesne, czyli obiekty ceramiczne toczone na kole garncarskim, ale wcześniej dopasowane do fragmentu ludzkiego ciała. W jaki sposób. Artystka świetnie dostrzegła, że opierając ceramiczną miednicę na biodrze (jak robi wiele kobiet podczas przenoszenia naczynia, by go nie dźwigać, ale rozłożyć ciężar) trzeba w miejscu, gdzie naczynie przylega do ciała zrobić wgłębienie. W ten sposób ceramika zetknie się ze skórą, a sztuka z rzeczywistością. Piękny gest i jaki designerski!
Gruzin Leri Papidze swoją ogromną stągiew na wino wykonał jako ceramikę ze szkliwa krystalicznego, a miejsce, w którym została ustawiona (nad studnią) idealnie odpowiada tytułowi „Winne grono” i budzi skojarzenia z bogatą winną tradycją Gruzji.
Zdumiewa i zachwyca precyzja w pracach Stanisława Borowskiego. Grawerowane wielobarwne szkło jest przepiękne, ale wzory, jakie artysta nanosi na kolejne warstwy muszą potem przetrzymać dmuchanie i wybrzuszanie. Praca jest benedyktyńska, bo trzeba przewidzieć, jak praca będzie wyglądała po działaniu wysokich temperatur. Ale technika Graal jest oszałamiająca, a tworzący w Tomaszowie Bolesławieckim Borowski inspirował już m.in. rzeźbiarza Igora Mitoraja, czy malarza Zdzisława Beksińskiego.
Zabawa z konwencją, czyli Mickey Mouse i Honey Bunny z plastiku i dmuchanego oraz malowanego szkła Jakuba Berdycha Karpelisa
Wystawa „Ceramika i szkło. Obszary sensualne” w Arsenale do 30 kwietnia.
